اگر بنا بود مراجع تقلید با آن همه مقلدی که دارند، قائم (ع) را یاری کنند که دیگر غریب بودن قائم (ع) معنا نداشت! حتماً روایات فراوان غربت صاحب امر (ع) به هنگام ظهور و انکار ایشان توسط مردم را شنیده‌اید! در ادامه به چند نمونه از این روایات اشاره می‌کنیم:
- إذا ظهرت راية الحق لعنها أهل المشرق و أهل المغرب، أتدرى لم ذاك؟ قلت: لا، قال: للذي يلقى الناس من أهل بيته قبل خروجه.
«زماني كه پرچم حق ظاهر شود، تمام مردم در شرق و غرب جهان آن را نفرين می‌کنند؛ آيا می‌دانی چرا؟
راوی عرض كرد: خير.
امام (ع) فرمود: به خاطر اينكه شخصى از اهل بيت امام (ع)، قبل از ایشان به سوی مردم می‌آید!». (الغيبة للنعماني، ص 298) - الاسلام بدأ غريباً و سيعود غريبا، كما بدأ فطوبی للغرباء.
«به‌درستی که اسلام غریبانه آغاز شد و غریبانه نیز باز خواهد گشت؛ پس خوشا به حال غریبان!». (کمال‌الدین و تمام النعمة، ص 201) - انه اول قائم یقوم منا اهل البیت یحدثکم بحدیث لا تحتملونه فتخرجون علیه…
«اولين قائمی که از ما اهل بيت قيام می‌کند با شما با حدیثی سخن می‌گوید که طاقت شنیدن آن را نداريد، پس بر عليه او خروج می‌کنید!». (بحارالانوار: ج 52، ص 375)
در ثانی، آیا روایتی از اهل بیت (ع) سراغ دارید که ملاک تشخیص قائم (ع) را تأیید علمای دین دانسته باشد؟ برعکس، در روایات متعددی علمای آخرالزمان نکوهش نیز شده‌اند. چند نمونه از این روایات را در ادامه ببینید:
- امام صادق (ع): انه اول قائم یقوم منا اهل البیت یحدثکم بحدیث لا تحتملونه فتخرجون علیه…
«اولين قائمی که از ما اهل بيت قيام می‌کند با شما با حدیثی سخن می‌گوید که طاقت شنیدن آن را نداريد، پس بر عليه او خروج می‌کنید!». (بحارالانوار: ج 52، ص 375) - سيَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى مِنَ اَلْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ اَلْإِسْلاَمِ إِلاَّ اِسْمُهُ يُسَمَّوْنَ بِهِ وَ هُمْ أَبْعَدُ اَلنَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِيَ خَرَابٌ مِنَ اَلْهُدَى فُقَهَاءُ ذَلِكَ اَلزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ اَلسَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ اَلْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُودُ.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «زمانی بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نوشته‌اش و از اسلام جز نامش چیزی باقی نمی‌ماند، خود را با آن (اسلام) می‌نامند درحالی‌که دورترین مردم از آن هستند. مساجد آن‌ها (در ظاهر) آباد است، درحالی‌که از نظر هدایت ویران هستند، فقهای آن زمان بدترین فقیهان زیر آسمان هستند، فتنه از آن‌ها برمی‌آید و به سوی آن‌ها بازمی‌گردد!». (الکافي، ج 8، ص 307) - …يَكُونُ ذَلِكَ إِذَا رُفِعَ اَلْعِلْمُ وَ ظَهَرَ اَلْجَهْلُ وَ كَثُرَ اَلْقُرَّاءُ وَ قَلَّ اَلْعَمَلُ وَ كَثُرَ اَلْقَتْلُ وَ قَلَّ اَلْفُقَهَاءُ اَلْهَادُونَ وَ كَثُرَ فُقَهَاءُ اَلضَّلاَلَةِ وَ اَلْخَوَنَةُ…
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «قیام قائم زمانی خواهد بود كه علم برداشته شود و جهل ظاهر شود و قرائت كنندگان (قرآن) زیاد شوند و عمل‌کنندگان كم گردند و کشتار زیاد شود و علماى هدایت‌کننده كم و فقهاى گمراه‌کننده و خیانت‌کاران زیاد شوند …». (کمال‌الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 250) - … وَ يَسِيرُ إِلَى اَلْكُوفَةِ، فَيَخْرُجُ مِنْهَا سِتَّةَ عَشَرَ أَلْفاً مِنَ اَلْبُتْرِيَّةِ، شَاكِينَ فِي اَلسِّلاَحِ، قُرَّاءَ اَلْقُرْآنِ، فُقَهَاءَ فِي اَلدِّينِ، قَدْ قَرَحُوا جِبَاهَهُمْ، وَ شَمَّرُوا ثِيَابَهُمْ، وَ عَمَّهُمْ اَلنِّفَاقُ، وَ كُلُّهُمْ يَقُولُونَ: يَا اِبْنَ فَاطِمَةَ، اِرْجِعْ لاَ حَاجَةَ لَنَا فِيكَ …
امام باقر (ع): «قائم (ع) به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه (ظاهراً به معنای کسانی است که قائل‌اند به اینکه امام مهدی ع پسری ندارد) مجهز به سلاح در برابر ایشان می‌ایستند، همه قاریان قرآن و فقهای در دین هستند که پیشانی‌های آنان از عبادت بسیار پینه بسته، لباس همت (در باطل) را بالا زده و نفاق آن‌ها را فراگرفته است. آنان یک‌صدا می‌گویند: ای فرزند فاطمه! [از همان راه که آمده‌ای] برگرد، زیرا به تو نیازی نداریم! …». (دلائل الإمامة، ج 1، ص 455)
نکته: کوفه از زمان امام علی (ع)، مرکز شیعیان بوده، بنابراین منظور این روایت عالمان اهل سنت و یا وهابیون نیست! - اذا خَرَجَ الإمامُ المَهديُ فلَیسَ لَهُ عَدُوّ مُبینٌ الاّ الفقهاء خاصّةً وَ لَو لا اَنَّ السَّیفَ بِیَدِه لأفتَی الفُقَهاءُ بِقَتلِه.
امام باقر (ع): «زمانی که قائم قیام کند، دشمنی آشکارتر از فقها ندارد و اگر شمشیر به دستش نباشد، فقها فتوای قتل او را صادر می‌کنند!». (بیان الائمة، ج 3، ص 99)
نگاهی به قصص قرآن و تاریخ انبیاء و حجت‌های الهی نیز نشان می‌دهد که هرگاه رسول موعودی به سمت مردم آمده، علمای دین به‌عنوان نخستین مخالفان و دشمنان، مقابل او صف کشیده‌اند!
سید احمد الحسن (ع) چه زیبا دراین‌باره هشدار داده‌اند:
آيا قبل از اينكه از علماى آخرالزمان درباره وصى امام مهدى (ع) سؤال کنيد، از رسول خدا (ص) و ائمه (ع) درباره علماى آخرالزمان سؤال کرده‌اید؟
آيا از قرآن درباره علما پرسیده‌اید که موضع تغییرناپذیر آن‌ها به هنگام مبعوث شدن انبياء و اوصياء چيست؟
اگر با خودتان منصف نباشيد و حالا به اين سؤال پاسخ ندهيد، پس به‌زودی در آتش جهنم چنین پاسخ خواهيد داد: «وقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا» (احزاب: 67)؛ « و می‌گویند: پروردگارا! ما از سران و بزرگان خود اطاعت کردیم و ما را گمراه ساختند!». (بخشی از خطبه حج سید احمد الحسن، ١٤٢٧ هـ.ق)
