قسمت یازدهم: آیا تغییرات کلان با یک جهش رخ می‌دهد؟

علی محمدی هوشیار در صفحۀ 11 مقاله «تو هَم بی‌خدایی» می‌نویسد:
«هیچ کس تاکنون جهشی ندیده است که دگرگونی مهمی در اعضای اصلی بدن یک حیوان ایجاد کند و یا نوعی را به نوع دیگر مبدل سازد».

جناب هوشیار باید بداند هیچ‌وقت یک جهش ژنتیکی باعث تبدیل یک گونه به گونۀ دیگر یا پیدایش عضوی جدید نمی‌شود؛ بلکه از انباشت جهش های ژنتیکی که توسط انتخاب طبیعی تثبیت شده‌اند به‌مرور زمان، صفات جدیدی در جاندار ایجاد می‌شود و ژنوتیپ و فنوتیپ جانداران تا جایی تغییر می‌کند که قابلیت تولید‌مثل با گونۀ قبلی را ندارند که در این صورت گونۀ جدید شکل گرفته است. در نتیجه اینکه نویسنده منتظر مشاهدۀ جهشی هست که ماهی را انسان کند! نشان از درک سطحی وی از نظریۀ تکامل دارد.

سید احمدالحسن در ارتباط با همین موضوع در پاسخ اشقر می‌نویسند:

«وی در اینجا نیز فهم اشتباه خود از نظریۀ تکامل را نشان می‌دهد و می‌گوید: «کسانی که به جهش معتقد هستند، منظورشان این است که حیوانی که چشم ندارد، به‌طور ناگهانی توسط یک پرتو، دارای چشم می‌شود.» این کلامی نادرست است؛ زیرا طبق نظریۀ تکامل، چشم به‌طور ناگهانی پدید نمی‌آید؛ بلکه در ابتدا سلول‌هایی که محیط اطراف موجود زنده را احساس می‌کنند و قادر به درک نور هستند، پدیدار می‌شوند. سپس این سلول‌ها تکثیر یافته، انحنا پیدا می‌کنند و شکاف کوچکی برای ورود نور به وجود می‌آورند و در نهایت عدسی چشم تشکیل می‌شود. این فرآیند آن‌قدر ادامه داشته تا به چشمی که امروزه آن را می‌شناسیم رسیده است؛ طی گام‌های بسیار کوچک و انباشتی که در طول صدها میلیون سال و طی نسل‌های متعدد صورت پذیرفته است.» [1]

و سپس جناب هوشیار در انتهای صفحۀ 11 و ابتدای صفحۀ 12 آیاتی را ذکر می‌کند و مدعی می‌شود که این آیات دلالت بر آفرینش مستقل انسان دارد.