تحقق نشانهٔ ظهور

انقلاب‌های عربی

يعقوب بن سراج می‌گوید که به امام صادق (ع) عرض کردم: زمان فرج شیعیانتان چه‌وقت است؟
حضرت پس از ذکر چندین نشانه فرمودند: «وخلعت العرب أعنتها… .» «و عرب حاکمان خود را کنار بگذارد… .» (غيبة النعماني، ص۲۷۰)

این روزها، همه مهیای جشن و شادی‌اند.

شادی ولادت آقایی که شیعیان، او را امامِ ذکر‌شده در وصیت پیغمبرشان می‌دانند و نهایت شناخت و معرفتی را که از امامشان دارند، در برگزاری جشنی برای تولدش خلاصه می‌کنند، ولی به کلام و تفکرش احترام نمی‌گذارند؛
زیرا کسی که در انتظار گمشدۀ خویش است و شوق دیدار دارد، باید دیوانه‌وار دنبال سرنخی بگردد تا او را پیدا کند و دنبال راهی برای پیدا کردنش باشد.

امام مهدی (ع) سال‌هاست از میان ما غایب شده است؛ ولی خودش و پدرانش گفته‌اند، او رفته، چون جایی در خانه نداشته است و نیازی به او ندیده‌ایم!
می‌خواهیم دنبالش بگردیم و او را پیدا کنیم. آیا کسی هست از شیعیان که بخواهد او را پیدا کند و دست در دستش بگذارد و آرام بگیرد؟

ای شیعیان! آیا دوست دارید او را پیدا کنیم تا نجاتمان دهد؟

هیچ سرنخی از او نمی‌توانیم به دست بیاوریم، مگر اینکه به قرآن و روایات و این ثقلینِ یادگاری رسول خدا چنگ زنیم. بیایید ببینیم، پدرانش چه چیزهایی از نشانه‌های آمدنش گفته‌اند.

بیایید قبل از جستجو، نشانه‌ای پیدا کنیم.

در این سال‌ها انقلاب‌های عربی زمان ظهور محقق شده است و همه از اخبار آن مطلع هستند و روایاتی در این زمینه، خبر آمدن مهدی را بشارت می‌دهد.

يعقوب بن سراج می‌گوید:
به امام صادق (ع) عرض کردم که زمان فرج شیعیانتان چه وقت است؟
حضرت پس از ذکر چندین نشانه فرمودند: «وخلعت العرب أعنتها … .» «و عرب حاکمان خود را کنار بگذارد… .» (غيبة النعماني، ص۲۷۰)
و این نشانه، امروز به‌وضوح اتفاق افتاده است.

علاوه بر این نشانه که به زمان فرج اشاره داشت، نشانۀ دیگری هست که تصریح می‌کند ما در زمان ظهور هستیم.

به این روایات دقت کنید:

ابو بصير نقل کرده که امام صادق (ع) فرمود:

«هرکس مرگ عبدالله را برای من تضمین کند، قیام قائم را تضمین می‌کنم.»

سپس فرمود: «هنگامی‌که عبدالله بمیرد، مردم بعد از او بر احدی جمع نمی‌شوند و این امر ختم نمی‌شود مگر به صاحبتان ان‌شاءالله و فرمانروایی ماه‌ها و ایام، جایگزین سال‌ها می‌شود.» پس گفتم: تحقق این امر طولانی است؟ فرمود: «هرگز.» (الغیبة طوسی، ص۴۴۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۱۰)

همچنین در روایتی دیگر، پیامبر اکرم (ص) در مورد حاکم سرزمین حجاز، فرمود:

«بر حجاز (عربستان) مردی حکومت می‌کند که نامش، نام حيوان است. اگر از دور به او نگاه کنی فکر می‌کنی که چشمش انحراف دارد، ولی اگر به او نزديک شوی، در چشمش مشکلی نمی‌بينی. برادرش، جانشينش اوست که اسمش عبدالله است. وای بر شيعۀ ما از دست او -پس اين جمله را سه بار تکرار نمود- بشارت مرگش را به من بدهيد، شما را به ظهور حجت بشارت می‌دهم.»(مائتان و خمسون علامه، ج1، ص116)

دو حاکم حجاز، فهد (یوزپلنگ) و خلیفه‌اش، برادرش عبدالله، هر دو به حکومت رسیدند؛ همان‌طور که رسول‌الله فرمود.

یکی دیگر از حاکمان زمان ظهور، حاکم مصر است.

از امام علی (ع) این حدیث را می‌خوانیم: «صاحب مصر، علامتِ علامت‌هاست و نشانه‌اش آن است که دارای امارت (حکومت) است. قلب او حسن است و سر او محمد و نام جدش را تغییر می‌دهد. اگر او بیرون رفت، بدانید که مهدی درب‌های شما را خواهد کوبید؛ پس قبل از آنكه درهايتان را بكوبد، به‌سوی او بشتابيد؛ اگرچه بر روي ابرها پرواز كنيد يا سينه‌خيز بر روي برف (يخ) بشتابيد.» (کتاب ماذا قال علیّ عن آخر‌الزمان، ص330)

همان‌طور که همه می‌دانند نام صاحب مصر «محمد حسنی مبارک» است و نام جدش را تغییر داده، یعنی از «سید» به «مبارک» و اینکه قلبش «حسن» است، یعنی نام یا وسط نام او «حسنی» و اینکه سرش «محمد» است، یعنی ابتدای نامش؛ و اوست که از حکومت خلع شده و باید منتظر کوبیده‌شدن درب خانه‌ات توسط مهدی (ع) باشی؛ شاید کوبیده، ولی تو حواست نبوده!

همچنین انقلاب های عربی دیگری مانند برکناری حاکم لیبی، «معمر قذافی» و تونس و یمن و… که در یک بازۀ زمانی خاص، همه با هم اتفاق افتاد.

این نشانه‌ها باید هممون رو به فکر فرو ببره که دنبال مهدی بگردیم و از دل ثقلین، بتونیم پیداش کنیم.

چشم‌ها رو باید شست، جور دیگر باید دید… .

خوبه این بار با عینک ثقلین، به امام مهدی و قضیۀ ظهور نگاه کنیم ….

همه‌چیز اتفاق افتاده، مقدمات قیام امام مهدی هم اومدن؛ پس #زمینه_ساز قبل از ظهور، کجاست؟

با ما همراه باشید، با کمپین مهدوی #زمینه_ساز_شو