باز نگاری نامه رهبر جمهوری اسلامی ایران به جوانان غربی توسط یکی از انصار امام مهدی (ع)

«من شما جوانان را مخاطب خود قرار می‌دهم؛ نه به این علت که پدران و مادران و بزرگان شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی جهان اسلام را در دستان شما می‌بینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلب‌های شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمی‌کنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.

سخن من با شما درباره‌ی معارف اسلام، در مورد حضرت مهدی (ع) است؛ و به‌طور خاص، درباره‌ی تصویر و چهره‌ای که از مؤمنان به سید احمد الحسن (ع) به شما ارائه می‌گردد. از یک دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی حکومت حزب بعث در عراق و تشکیل دموکراسی آمریکایی در عراق ــ تلاش‌های زیادی صورت گرفته است تا مؤمنان به سید احمد الحسن (ع) و انصار ایشان، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شوند. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ انبیاء و امامان (ع) دارد. برخورد حاکمان و علمای ادیان با پیامبران را بنگرید که چگونه آن‌ها را به طغیان و فریبکاری محکوم می‌کردند و سبب انزجار مردم از انبیاء می‌شدند و موجبات رنج و درد و قتل و آوارگی انبیاء و اهل‌بیت آن‌ها را فراهم می‌کردند. چرا امام حسین (ع) متهم به خروج و طغیان می‌شود و مردم نیز فریب این حرف‌ها را می‌خوردند و بعد از آنکه کار از کار گذشت متوجه اشتباه خود می‌شوند و تواب می‌گردند؟

هدف من از بازگو کردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما می‌خواهم از علما بپرسید چرا وجدان عمومی باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمی همچون شیوه‌ی برخورد با گروهی که به فرستاده حضرت مهدی (ع) ایمان آورده‌اند، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری می‌شود؟

شما به‌خوبی میدانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینه‌ی مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من می‌خواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس‌افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدتی بی‌سابقه، سید احمد الحسن و مؤمنان به ایشان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در منطقه امروز مایل است تفکر سید احمد الحسن و دعوت او به امام زمان (عج) در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزش‌هایی در دعوت سید احمد الحسن، مزاحم برنامه‌ی قدرت‌های بزرگ است و چه منافعی در سایه‌ی تصویرسازی غلط از آن، تأمین می‌گردد؟

• پس خواسته‌ی اوّل من این است که درباره‌ی انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه سید احمد الحسن و گروندگان به او پرسش و کاوش کنید.
• خواسته‌ی دوم من این است که در واکنش به سیل پیش‌داوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دعوت مقدس به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء می‌کند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن می‌گریزانند و می‌ترسانند، چیست؟ و چه ماهیتی دارد؟ من اصرار نمی‌کنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از دعوت سید احمد الحسن را بپذیرید؛ بلکه میگویم اجازه ندهید این واقعیت مهم و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، باور خود را نسبت به سید احمد الحسن (ع) و نحوه ظهور امر حضرت مهدی (ع)، به‌عنوان برداشتی صحیح به شما معرفی کنند. دعوت سید احمد الحسن را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید.

من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن و کتب روایی اصیل مراجعه کرده‌اید؟ آیا ادله قرآنی و روایی مؤمنان به سید احمد الحسن را از کتب معتبر ایشان دیده‌اید؟ آیا تعالیم سید احمد الحسن و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون کتب ایشان در تفسیر متشابهات قرآن و پاسخ به شبهات علمی ملحدان جهان را خوانده‌اید؟ با سیاست‌های ایشان ـ که از طریق مکتب ایشان صادر می‌شود ـ در قبال آمریکا و صهیونیست و گروه‌های تروریستی وهابی آشنا هستید؟ آیا اصلاحات ایشان را نسبت به حوزه علمیه می‌دانید؟
آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، دعوت سید احمد الحسن را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که دعوت سید احمد الحسن، چگونه و بر مبنای چه ارزش‌هایی، سبب گرایش بسیاری از حوزویان و دانشگاهیان مؤمن به سید احمد الحسن شده است؟

من از شما می‌خواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بی‌طرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگرچه هیچ‌کس به‌صورت فردی نمی‌تواند شکاف‌های ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما می‌تواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکاف‌ها بسازد.

این چالش طراحی شده بین دعوت سید احمد الحسن و شما جوانان، اگرچه ناگوار است امّا می‌تواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار می‌دهد؛ بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیش‌داوری از دعوت مبارک سید احمد الحسن (ع) از دست ندهید تا شاید به یُمن مسئولیت‌پذیری شما در قبال حضرت مهدی (روحی له الفداء)، آیندگان این برهه از تاریخ را با افتخار به نگارش درآورند.»

بنده ناچیز خداوند کریم
سید علی حسینی مهدوی قائمی یمانی