شاهراه نزول برکات

همیشه برای رسیدن به هسته، باید از پوستۀ آن عبور کنیم. یعنی با یک نگاه، همۀ ابعاد یک حقیقت پیچیده رویت نمی‌شود. در این صورت، باید چشممان کمی عمیق‌تر نگاه کند و ذهنمان کمی بیشتر تفکر کند.

همۀ مسلمانان در عظمت شب قدر، هم‌نظر هستند و همگی آنان به ازدست‌ندادن آن اصرار و به احیا و قرائت ادعیه و مناجات در این شب، توصیه می‌کنند.

آیا در عبادت‌ها و مناجات‌های شبانۀ شب‌های قدر، معرفتی واقعی نهفته است؟

خداوند متعال می‌فرماید: «تنزل الملائکة والروح فیها باذن ربهم بکل امر» «در آن شب ملائکه و روح به اذن پرودگارشان برای همۀ امور نازل می‌شوند.» [قدر، ۴]

اما این نزول، برای چه کسی است و متولی امر در زمان حیات ما کیست؟

«این سوره دلالت دارد بر اینکه ملائکه و روح پس از پیامبر(ص) برای امر بر جانشینان معصومش فرود می‌آیند و اگر به این صورت نبود چنین گفته می‌شد که (این سوره) به همراه پیامبر(ص) از بین می‌رفت؛ در حالی که جمیع مسلمانان بر این باورند که این عمل ادامه دارد و همگی در دهۀ آخر ماه رمضان هرسال در طلب شب قدر برمی‌آیند و کسی از این سرباز نمی‌زند؛ مگر از روی لجاجت و سرکشی…!!!». (گوساله، ج۱، ص۱۲۳)

پسندیده نیست پای سفره‌ای به این مبارکی بنشینیم و صاحب سفره را بی‌حرمت کنیم.

احمدالحسن، یمانی آل محمد(ع)، همان فرستادۀ امام مهدی(ع) است که اکنون شاهراه نزول برکات از عالم ملکوت به عالم مُلک است. شناخت حق و معرفتش، اولین قدمی است که برای شروع سال جدیدمان در شب قدر، به آن نیازمندیم؛ چراکه مُهر نهایی مقدرات ما به دست ایشان زده می‌شود.

لباس‌های تقوا و خوراک معرفت آماده کنیم و او را دریابیم قبل از اینکه شب قدرمان را در غفلت و بی‌خبری به سر ببریم. چراکه به فرمودۀ امام باقر(ع)، اصل دین یک مرد است و آن مرد، حجت زمان و امام امت زمان خویش است.