مثل زینب باش

یکی از آرزوهای کودکی من شرکت در عزاداری امام حسین(ع) بود. وقتی ماه محرم می‌رسید تمام ناراحتی و هم‌وغم خود نسبت به عزای امام حسین(ع) را در پوشیدن یک چادر ساده و یک پیراهن مشکی خلاصه می‌کردم.

شاید در آن زمان، این تنها کاری بود که می‌توانستم با آن، عشق و محبتم را به امام حسین(ع) نشان دهم…
اما همیشه یک سؤال ذهنم را به خود مشغول می‌ساخت که چطور می‌توانم مانند رقیه(س) در کنار امامم بجنگم!
مگر رقیه(س) می‌توانست پا به میدان بگذارد و سلاح به دست بگیرد؟

هرچه گذشت و بزرگ‌تر شدم عمیق‌تر در این سؤال تأمل کردم و اهداف امام حسین(ع) روز‌به‌روز برایم روشن‌تر شد و خود را به نقش حضرت زینب(س) نزدیک‌تر می‌دیدم…

زینب (س) چگونه در کنار امام حسین(ع) جهاد کرد؟

بعد از هر جنگ زنان را به اسارت یا به کنیزی می‌گیرند. اسارت زینب(س) چگونه می‌تواند در اهداف قیام امام حسین(ع) مؤثر باشد؟

با این حال هنوز نتوانستم چراغ این سؤال را در گوشۀ ذهنم خاموش کنم؛ ولی به‌مراتب این را در خود حس می‌کردم که می‌توانم هدف بزرگی را که امام حسین(ع) برایش جنگید بهتر درک کنم؛ چراکه دیگر، حسینی‌بودن را تنها در:
– پوشیدن یک لباس مشکی
– نوشتن القابی چون انا کلب الحسین(ع)
– خون‌آلود کردن سر و صورتم
– و…
خلاصه نکردم.

متأسفانه از آن فاجعه ۱۳۸۱سال می‌گذرد و حضور من در این زمان کمکی به آنچه گذشته نمی‌کند؛
چراکه دیگر نه حسینی است و نه کربلایی؛

هرچند گذر زمان مرا به جواب سؤالم نرساند، اما آشنایی من با شعار #حسین_زمانت_را_بشناس درب عظیمی را به روی سؤالاتم باز کرد و از آن روز، وقایع عاشورا برایم ملموس‌تر شد.

دعوت سید احمدالحسن(ع) تاریخ را دوباره برایمان رقم زد؛ چراکه این بار فرصت جدیدی است برای تحقق آرزوهایی که در ذهنمان پرورش می‌دادیم…

اینجا تفاوت کسانی که آرزوی واهی خود (که تنها پروراندن حسین اوهام خودشان بود) با کسانی که واقعاً به‌دنبال محقق‌شدن هدف حسین(ع) بودند مشخص می‌شود؟

امروز روز عاشوراست؛ در این روز عرصۀ دنیا برایم تنگ خواهد شد…
زیرا من در زمانی هستم که گذشتگان، زندگی در این زمان را آرزو می‌کردند و آیندگان، برای بودن در این روز در حسرت خواهند ماند…

من یک زن هستم…زنی که جهاد برایش مکروه است و نمی‌تواند پا به عرصه میدان نبرد بگذارد.

پیام گهربار اخیر سید احمدالحسن(ع) جواب این سؤالات را برایم روشن ساخت و جایگاه حقیقی‌ام را در قبال حسین زمانم نشان داد…

ایشان فرمودند: «زینب دخت علی سببی برای استمرار امامت و خلافت الهی بودند… .»

زیرا این استمرار امامت و خلافت الهی در ادامۀ همان هدفی بود که رسول‌الله(ص) در روز غدیر برای پیروانش روشن ساخت…پس این امر، وظیفۀ بزرگی بر گردن همه ماست؛ زیرا هر روز می‌تواند برای ما عاشورایی باشد و هر مکانی کربلا؛
البته اگر بخواهیم…

ایشان در ادامه فرمودند:
«زینب دخت علی سببی برای استمرار امامت و خلافت الهی بودند…

با وجود آنکه امام و خانواده خود را از دست داده بودند… و بهترین‌های اهل زمین یعنی اصحاب برادر و پدر خود را از دست داده بودند… و همۀ این‌ها در یک لحظه رخ داد…

ولکن شکسته نشدند؛ چنانچه حالت طبیعی ژنی انسانی این‌طور اقتضا می‌کند.
ایشان بدون تأمل قیام را انتخاب کردند…

و ایشان به‌تنهایی یک سپاه و امت در دهم محرم و بعد [از دهم محرم] شدند…

خود را با کرامت و سخاوت بر مرگ عرضه فرمودند، و هدف خود را به بهترین وجهی که تصور می‌شود به انجام رساندند و از زندگانی علی بن حسین، سجاد(ع) محافظت کردند؛ برای همین ایشان دارای مقام بزرگی بابت استمرار امامت و سلسله خلفا و رسولان الهی هستند…

و بانوان در هر زمان و مکانی می‌توانند از کار زینب(ع) عبرت و الهام بگیرند، و از قدرت جایگاه او با اقتدا‌کردن به ایشان به‌عنوان الگو و نماد بانوان و انسانیت عظیم بهره ببرند، حتی اگر به او ایمان نداشته باشند…

… زن انسان تکامل‌یافتۀ مستقلی است که گاهی اوقات از مردان تواناتر است یا حتی مردان عاجزند او را از جایگاهش منع کنند  یا کاری را  که آنان [زنان] می‌توانند انجام دهند به عهده بگیرند.

#مثل_زینب_باش دختر علی صلوات الله علیها.» «صفحه فیس‌بوک، 29/8/2020»

امروز ما می‌توانیم از زینب(س) الگو بگیریم و این شعار #مثل_زینب_باش  را در اعمال و رفتارمان عملی کنیم و هدف ایشان(س) را که همان استمرار خلافت الهی است زنده نگهداریم و از اینکه می‌توانیم با اقتدا‌کردن به ایشان(س) نماد و الگویی برای زن باشیم همیشه مفتخر باشیم…