چرا سید احمد الحسن (ع) از تظاهرات مردمی عراق حمایت کرد؟

این روزها عراق اوضاع خوبی ندارد. اوضاع عراق ملتهب است و مردم برای مطالبه حقوق اولیه‌ی خود تظاهرات می‌کنند. این تظاهرات از شهر بصره شروع شد و سید احمد الحسن مثل تظاهرات دو سال قبل، از معترضین و مطالبات آن‌ها حمایت کردند.

ایشان ضمن پیامی در صفحه مبارک فیس‌بوک نوشتند: «وضعیت در عراق تحمل سکوت را ندارد؛ و فردی که سکوت یا ایستادن روی دامنه را انتخاب کند، به‌زودی در مقابل خداوند و تاریخ مورد حساب قرار می‌گیرد! و به همین خاطر، بشخصه و برای برائت ذِمّه [انجام وظیفه] مقابل خداوند و تاریخ و مردم عراق، به‌زودی ان‌شاءالله راه‌حلی را پیشنهاد می‌دهم که قابلیت اجرا داشته باشد و بتواند عراق را از حالت افتضاح -که احزاب تبهکار، باعث به وجود آمدن آن شدند- نجات دهد.»

حتما بخوانید: پیام‌های مهم فیس‌بوک سید احمد الحسن (ع) پیرامون تظاهرات سراسری مردم عراق

سپس سید احمد الحسن (ع) در پیام دیگری راه‌حل پیشنهادی خود را اعلام کرده و در ضمن آن پیشنهاد نخست‌وزیری محمد جعفر صدر در دولت نجات به‌عنوان فردی مستقل را مطرح نمودند. بعد از بیان این پیشنهاد، شخصی از سید احمد الحسن سؤالی پرسید که سؤال و جواب را با هم در ادامه می‌خوانیم.

عارف حلی خفاجی پرسید: سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
آقایم، فردی وجود دارد که می‌گوید: «چگونه سید احمد الحسن به حاکمیت و فرمانروایی و تنصیب خداوند دعوت می‌کند، ولی درعین‌حال برای حل مشکلات عراق، راه‌حل‌ها یا نظرات سیاسی مطرح می‌نماید؛ که به واقعیت سیاسی فعلی عراق متمرکز است و بر اساس دموکراسی بنا نهاده شده است، [در‌حالی] که آن را جایگزینی شیطانی برای حاکمیت خداوند می‌دانید؟!»
از خداوند خواستارم که شما را به بالاترین آرزوهایتان برساند؛ و برای شما، دعای خالص و دوست‌داشتن دارم.

✨ پاسخ سید احمد الحسن (ع): و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته
عزیزم، خداوند شما را زنده بدارد.
«عقیدۀ خودمان، دربارۀ حاکمیت را به‌روشنی و کامل بیان نمودم که برای فرد جوینده حق، هیچ پوششی در آن نیست؛ اما دخالت در مسائل عمومی، علتش را به‌روشنی توضیح دادم و بیان نمودم که این کار فرد مجبور، نسبت به مطالبۀ حقوق مردم است یا کمترین اندازۀ آن؛ و به سخن امیرالمؤمنین (ع) اِستشهاد نمودم:

• (واللَّه لأُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ أُمُورُ الْمُسْلِمِينَ، ولَمْ يَكُنْ فِيهَا جَوْرٌ إِلَّا عَلَيَّ خَاصَّةً، الْتِمَاساً لأَجْرِ ذَلِكَ وفَضْلِه، وزُهْداً فِيمَا تَنَافَسْتُمُوه مِنْ زُخْرُفِه وزِبْرِجِه)
  «سوگند به خدا به آنچه انجام داده‌‏اید، گردن می‌‏نهم تا هنگامی‌که اوضاع مسلمین روبه‌راه باشد و از هم نپاشد، و جز من به دیگری ستم نشود و پاداش این گذشت و سکوت و فضیلت را از خدا انتظار دارم و از آن‌همه زر و زیوری که به دنبال آن حرکت می‏‌کنید، پرهیز می‏‌کنم.»

شیخ عارف حلی، خداوند شما را حفظ کند. شما می‌دانی که من آنان را نصیحت نمودم و راه را بیان کردم؛ ولی آنان، رفتن به سویی دیگر را خواستار شدند و به آنچه در آن هستند، رسیدند؛ آیا نظرت این است که بنشینم و مثلاً به آنان ناسزا بگویم!

قطعاً خیر؛ این اخلاق ما نیست؛ و به همین خاطر است که با تمام آنچه انجامش برایم امکان‌پذیر است، تلاش می‌کنم تا [آنان را] یاری و مساعدت دهم؛ و در مطالبۀ حقوق و بیان پیشنهادات، اهداف بسیاری است؛ علاوه بر اینکه تلاشی برای بازداشتن بخشی از [این] ستم و ظلم، از مردم عراق است؛ ازجمله: بی‌آبرو کردن فساد راهی که احزاب حاکم، بر آن حرکت می‌کنند؛ و در سختی‌انداختن ایشان و بیان چنگ‌زدن ایشان به مصالح شخصی و حزبی کوچکی که با حساب مصلحت مردم عراق مظلوم است.»

همچنین سید احمد الحسن (ع) دو سال قبل و در برنامه “عراق، انقلاب” در پاسخ به سؤالی در خصوص دخالت در امر حکومت این‌گونه فرمودند: «هرگز خواستار مشارکت نیستیم و هدف ما مشارکت نیست. دعوت به تظاهرات و تأیید آن، بعد از اینکه کار بالا گرفت به خاطر از بین بردن ستم و ظلم از مردم عراق است. ما قبلاً در فرآیند سیاسی شرکت نکردیم و در آینده در آن شرکت نمی‌کنیم. حتی در خود تظاهرات نیز دوست نداریم که جدای از تظاهرات کنندگانی باشیم که درخواست اصلاح دارند. از افرادی که با ما هم‌سنگر هستند، درخواست نمودم که تکیه‌گاه دیگران و یاور آنان باشند و از دیگران پیشی نگیرند.»

بنابراین همچنان که مشخص است مردم در انتخاب امام و بلکه حاکم در زمین خداوند نقشی ندارند، اما در تمکین دولت او نقش مهمی دارند، این مردم هستند که باید قابل‌پذیرش او باشند، و چنانچه این قابلیت در آن‌ها نباشد، ضرر متوجه خود آن‌ها خواهد بود و به امام (ع) زیانی نمی‌رسد، بلکه او منتظر خواهد ماند تا مردم به سمتش بیایند؛ اما در عین حال، وقتی در اثر خانه‌نشین بودن معصوم، اوضاع مسلمانان نابسامان شود، این از مرام معصوم به دور است که لب به سرزنش و شماتت مردم باز کند، بلکه او هر کاری که بتواند برای مردمی که مورد ظلم و ستم واقع شده‌اند بدون چشم‌داشتی انجام می‌دهد و این با عقیده حاکمیت الله منافاتی ندارد.

📚 برگرفته از مقالات هفته‌نامه زمان ظهور شماره ۵۹