سایت رسمی موسسه وارثین ملکوت موسسه وارثین ملکوت؛ موسسه رسمی دعوت سید احمد الحسن یمانی 
- نام کتاب: «تفسیر سوره توحید»
- نویسنده:سید احمد الحسن | یمانی موعود، وصی و فرستاده امام مهدی (ع)
- تاریخ انتشار: 1394، چاپ دوم
- زبان کتاب: ترجمه فارسی
- مترجم: گروه مترجمان انتشارات انصار امام مهدی (ع)
- تعداد صفحات کتاب: 204 صفحه
کتابی که اکنون در پیش روی شما قرار دارد تفسیر سوره ی توحید از زبان سید احمد الحسن (ع) است.
اما سید احمد الحسن کیست؟
ایشان مهدی اول و فرستاده ی امام ۱۲ شیعیان حضرت مهدی می باشند. ایشان به امر پدرشان امام مهدی آمده اند تا زمینه سازی حکومت پدرشان را انجام دهند.
و اما در راستای انجام وظیفه ی خطیر خود اقدام به نشر علم آل محمد در میان مردم کرده اند تا ظلمات و تاریکی های جهل را از قلب و روح مردم پاک کنند.
هدف این کتاب آشنایی مردم با توحید حقیقی که محمد و آل محمد (ع) به میان مردم آورده اند بوده و پیرامون مسایلی عقیدتی مانند افراط و تفریط در توحید و تفاوت تسبیح و وصف و … صحبت کرده اند.
اگر ذهن شما درگیر سوالاتی چون سوالات زیر است پس به شما بشارت پاسخ گرفتن این سوالات را میدهیم و امیدواریم با تفکری خالی از تعصب شروع به خواندن این کتاب کنید.
هو(ضمیر غیاب) چیست و به چه چیزی اشاره دارد؟
آیا منظور از لم یلد اشاره به ولادت جسمانی داشته؟ یا اشاره به چیز دیگری دارد؟
آیا در تورات و انجیل هم اشاراتی به موارد توحیدی شده است؟
آیا اسما و صفات خداوند حقیقت خدا هستند؟
آیا توحید در تسبیح است یا در وصف؟
افراط در حدود توحید به چه معناست؟
تفریط در حدود توحید به چه معناست؟
خدای در خلق کیست؟
آیا خداوند جسد دارد؟
الله به چه معنی است؟
عدالت چیست؟
صمد یعنی چه؟
شرک چیست؟
تفسیر صحیح قرآن دست چه کسی است؟
بسیار مهم است که تفسیر قران را از اهل آن بگیریم و خود و دیگران را از تفسیر به رای قران بر حذر داریم.
مرحوم مجلسى به نقل از تفسیر عیّاشى از هشام بن سالم از امام صادق (ع) نقل می کند: «کسى که قرآن را به رأى خود تفسیر کند و نتیجه درستى نیز به دست آورد مأجور نیست(اجری ندارد) و اگر به نتیجه خطا برسد، گناه آن را بر دوش می گیرد»
(10) (مجلسى، ج92، ص110).
ابو عیسى ترمذى و ابو داود سجستانى به نقل از جندب بن عبداللّه از پیامبر اکرم (ص) آورده اند: «کسى که در کتاب خداوند به رأى خود سخنى بگوید و به نتیجه درستى هم برسد، خطاکار است»
(ترمذى، ج5، ص200).
در دو حدیث بالا مشاهده میکنیم که حتی اگر تفسیر درستی را نیز از قران ارایه دهیم اجر و پاداشی نداریم و گناهکار می شویم و اگر به خطا تفسیر کنیم بازهم گناهکار خواهیم بود. حال باید دید اصلا امکان تفسیر درست قران بدون مراجعه به اهل آن یعنی آل محمد وجود دارد یا خیر؟
شیخ صدوق به سند خود از أبى صلت هروى نقل می کند که امام رضا (ع) به علىّ بن محمد بن الجهم فرمود: «تقواى الهى پیشه کن و کتاب خداوند را به رأى خود تأویل مکن؛ چرا که خداوند می فرماید: تأویل آن را جز خدا و راسخان در علم کسى نمی داند»
(عیون اخبار الرضا علیهالسلام ، ج1، ص192).
در حدیث بالا نیز مشاهده میکنیم که علم تفسیر قران را تنها خداوند و راسخون در علم دارند. اما آیا ما میتوانیم جزو راسخون در علم باشیم؟
امام صادق علیه السلام فرمود: «مائیم راسخون در علم و ما تأویل قرآن را مى دانیم.»
اصول كافى جلد 1 صفحه: 308 روایت: 1
پس راسخون در علم همان حجت های الهی و معصوم هستند که خداوند از طریق نص آنها را به ما معرفی میکند
