پرچمی روی قلب‌ها

دنیا شلوغ و پرهیاهوست و دغدغه‌ها زیاد، درست!

اصلاً همه‌ کار و زندگی داریم، درست!

ولی بگذار مثالی بزنم:

اگر قورباغه را به‌یک‌باره در آب‌ جوش بیندازند، سریع بیرون می‌پرد؛ ولی همین قورباغه را اگر اول در یک آب خنک روی شعله بگذارند تا کم‌کم آب گرم شود، هیچ‌وقت متوجه گرم‌شدن آب و هلاک‌شدنش نمی‌شود… .

این مثال معروف است ولی نخ‌نما‌ بودن مثال‌ها باعث نمی‌شود که از اصل مسئله غافل باشی… وقت خیلی کم است… امتحان دارد تمام می‌شود … نکند آن‌قدر در دنیا غرق شده باشی که فرصت‌هایت را از دست بدهی؛ و ناگهان بانگی بر آمد…

دنیا شلوغ است؛ ولی نباید باعث شود که دنبال گمشده‌ات نگردی! واقعاً یوسف زهرا کجاست؟ چرا توفیق دیدارش را ندارم؟ واقعاً چرا؟

شاید اگر از این‌وآن بپرسی هرکدامشان یک چیزی بگویند! ولی بگذار از خود یوسف گمشده‌مان بپرسیم!

ای رحمت واسعۀ خدا، واقعاً چرا نمی‌توانیم کنارت باشیم و از تو محرومیم؟

امام مهدی(ع) در نامه‌ای به شیخ مفید در رابطه با علت تأخیر ظهور خود فرمودند به شیعیان ما بگو:

«اگر پیروان ما -که خدا آنان را در فرمان‌برداری خویش توفیق ارزانی بداردـ به‌راستی در راه وفای به عهد و پیمانی که بر دوش دارند، همدل و یک‌صدا بودند، هرگز سعادت دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‎افتاد و سعادت دیدار ما، دیداری بر اساس عرفان و اخلاص از آنان نسبت به ما، زودتر روزی آنان می‎شد… .» (الاحتجاج، ج2، ص499)

حال فهمیدیم چرا نمی‌توانیم کنار اماممان باشیم! چون دل‌هایمان با هم نیست. زیادیم، ولی اختلاف و تفرقۀ بینمان نیز زیاد است!

پس غیبت امام مهدی علیه‌السلام به خاطر ظرفیت‌نداشتن خودمان است؛ پس حتماً چاره نیز در دست خودمان است و باید جست‌و‌جو کنیم…

ولی بگذار یک مژده به شما بدهم …

امام علی علیه‌السلام فرمودند:

«و بدانيد اگر از طلوع‌كنندۀ مشرق پيروی كنيد، شما را به راه‌های رسول خدا(ص) رهنمون می‌شود و از بيماری كری و كوری و گنگی رهايی‌تان می‌بخشد تا از رنج جستجو آسوده شويد.»(کافی، ج8، ص66)

حتماً برایت سؤال پیش آمده که این شخص کیست؟

ایشان کسی است که اهل‌بیت(ع) وعدۀ آمدنش را داده‌اند و فرموده‌اند، ما را به امام مهدی علیه‌السلام دعوت می‌کند.

امام باقر علیه‌السلام پس از ذکر خروج سفیانی و خراسانی و یمانی می‌فرماید:

«در میان پرچم‌ها پرچمی هدایت‌کننده‌تر از پرچم یمانی نیست. آن پرچم هدایت است؛ زیرا شما را به‌سوی صاحبتان دعوت می‌کند… .» (غیبت نعمانی، ص۲۶۴)

یمانی آل محمد(ع) برای جمع‌کردن قلب‌های انسان‌ها در کنار هم به یارانش این‌گونه توصیه می‌کند:

من آمده‌ام تا به‌حق گواهی دهم، و حق را می‌گویم. به همین منظور به دنیا آمدم و بر همین منهج از دنیا خواهم رفت؛ ان‌شاءالله!

اما شما اگر می‌خواهید برای حق گواهی دهید، پس گواهی دهید؛ ولی اگر تلخی و سنگینی آن را دیدید خدا را برای این نعمت بزرگ که بر شما منت نهاده است سپاس گویید؛ چراکه حق، سنگین و تلخ است و باطل سبک و شیرین.

بدانید که دعوت شما همان دعوت پیامبران و اوصیاست. پس بدانید و شاهدانی بر مردم باشید، همان‌گونه که رسول خدا (ص) بر شما شاهد است؛ و عمل شما را خداوند، فرستاده‌اش، پیامبران، اوصیا و مؤمنان نظاره‌گر خواهند بود.

پس صبر پیشه کنید و به بردباری سفارش و قلب‌ها را به هم نزدیک کنید و با اهل هر کتابی با کتاب خودشان احتجاج کنید.» (نامهٔ هدایت، ص۱۵)

اول ذی‌القعده، روز تولد معلم اخلاق را به همۀ دین‌داران و آزادگان عالم تبریک می‌گوییم.

آن معلم الهی که آمده تا تمام فاصله‌ها را بردارد و همه‌مان را زیر یک پرچم جمع کند.

او همان سید احمد‌الحسن، یمانی موعود، فرستادۀ امام مهدی و عیسی و ایلیا علیهم‌السلام به‌سوی همۀ مردم عالم است.

اول ذی‌القعده میلاد پربرکت وصی و فرستادۀ امام مهدی علیهماالسلام و یمانی موعود سید احمدالحسن علیه‌السلام و خانم فاطمه معصومه سلام‌الله علیها را به همه مردم عالم و خصوصاً امام مهدی علیه‌السلام و هم‌وطنان عزیزمان تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم.

با ما همراه باشید در کمپین #تولد_معلم_اخلاق