تبار و وابستگی قومی از راه مادر نیز منتقل می‌شود

قسمت اول
به قلم: یهوشوع ربوبی

• پیشگفتار

در باور یهودیانْ مسیح را از روی نشانه‌هایی چون ساختن معبد، جمع‌آوری یهودیان از سرتاسر جهان و آوردن صلح بر زمین باید شناخت؛ که بن‌صیون (بن‌صهیون) کراویتز [1] ‌ـ‌یکی از ربای‌های یهودی‌ـ در دفترچۀ راهنما برای مقابله با تبلیغات میسیونری [2] به آن‌ها اشاره می‌کند؛ در این مقاله قصد دارم معیارهایی را که او گفته‌ است بررسی و نقد کنم.

 

• مختصری دربارۀ بن‌صیون کراویتز

او صاحب‌نظر شناخته‌شده در زمینۀ جدل‌های مربوط به الهیات یهودیت و مسیحیت و یکی از بنیان‌گذاران «یهودیان برای یهودیت، بین‌المللی» [3] و مدیر اجرایی شاخۀ لس‌آنجلس این سازمان است. او به‌عنوان مدرس، برنامه‌های گوناگونی در تلویزیون و رادیو داشته و در سراسر ایالات متحدۀ آمریکا، شوروی سابق، آفریقای جنوبی، استرالیا و فلسطین اشغالی سخنرانی‌های متعددی را اجرا کرده است.
• بررسی معیار اول کراویتز
بن‌صیون کراویتز در دفترچۀ راهنما برای مقابله با تبلیغات میسیونری می‌گوید:
«معیارهای لازم برای مسیح یهود.» [4] او 6 معیار را برمی‌شمارد و می‌گوید:
«۱) یهودی باشد (تثنیه ۱۵:۱۷؛ اعداد ۱۷:۲۴)» [5].
می‌گویم:
دربارۀ اینکه مسیح باید «یهودی باشد»، اگر منظور او این است که مسیح باید فقط از فرزندان یهودا و یعقوب (ع) باشد و نباید حتی ریشه‌ای از بنی‌اسماعیل در او باشد، صحیح نیست؛ زیرا هیچ حصری دربارۀ آن وجود ندارد. برای توضیح بیشتر به دو آدرسی که او قرار داده ‌است دقت کنیم:
اولین، تثنیه ۱۵:۱۷ است که در آن می‌خوانیم:
(البته پادشاهی را که یهوه خدایت برگزیند بر خود نصب نما. یکی از برادرانت را بر خود پادشاه بساز، و مرد بیگانه‌ای را که از برادرانت نباشد، نمی‌توانی بر خود مسلط نمایی).

یهودیان معتقدند که مسیح پادشاه است؛ گویا بن‌صیون می‌خواهد از تثنیه ۱۵:۱۷ اثبات کند که مسیح باید از بنی‌اسرائیل باشد! اما عبارت (برادرانت) می‌تواند برادران بنی‌اسرائیل را نیز دربرگیرد؛ همان‌طور که می‌دانیم بنی‌عیسو برادران بنی‌اسرائیل خطاب شده‌اند. [6] پس بنی‌اسماعیل نیز می‌توانند برادران بنی‌اسرائیل خطاب شوند. [7] اما دومین، پیشگویی بلعام بن بعور است:
(او را خواهم دید لیکن نه الآن. او را مشاهده خواهم نمود اما نزدیک نی. ستاره‌ای از یعقوب طلوع خواهد کرد و عصایی از اسرائیل خواهد برخاست و اطراف موآب را خواهد شکست. و جمیع ابنای فتنه را هلاک خواهد ساخت). [8] در اینجا نیز حصری را نمی‌بینیم.
در نتیجه با توجه به نکته‌ای که پیش‌تر تقدیم شد، همچنین این متن، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که مسیح موعود می‌تواند هم از نسل یعقوب (ع) و هم از اسماعیل (ع) باشد.

• بررسی معیار دوم کراویتز

او معیار دوم را این‌گونه می‌نویسد:
«عضو قبیلۀ یهودا (پیدایش ۱۰:۴۹) و از اخلاف مستقیم و مذکر داوود پادشاه (اول تواریخ ۱۱:۱۷ مزامیر 29:89-36؛ یرمیا ۱۷:۳۳؛ دوم شموئل 1۲:۷-۱۶) و نیز از اخلاف سلیمان پادشاه باشد. (اول تواریخ 10:22؛ دوم تواریخ ۱۸:۷)».[9] می‌گویم:
باور بن‌صهیون به اینکه مسیح باید حتماً از نوادگان مستقیم و مذکر داوود و سلیمان باشد، به این علت که تبار و وابستگی قومی فقط از راه پدر منتقل می‌شود، باور دقیقی نیست؛ زیرا نسب از طریق دختر شیشان به نسلش رسید؛ خلاصه، شیشان از نسل یهودا بود و پسری نداشت؛ اما غلامی مصری به اسم يرحاع داشت که دخترش را به ازدواج او درآورد [10] و ما در کتاب مقدس به‌روشنی این موضوع را می‌بینیم که نسب از طریق دخترش منتقل شد و فردی به اسم اسماعیل که از نوادگان این دختر بود از نسل پادشاهان محسوب شد. [11] نسل پادشاهان یعنی نسل یهودا. [12]

• نتیجه‌گیری

بن‌صیون ادعا کرد که مسیح یا آن منجی موعود که منتظرش هستند، باید یهودی باشد که این ادعا با توجه به «تنخ» قابل رد است. او همچنین در معیار دوم خود ادعا کرد که او باید از اخلاف مستقیم و مذکر داوود و سلیمان (ع) باشد که این باور نیز دقیق نبود و تبار و وابستگی قومی از راه مادر نیز منتقل می‌شود. به‌هرحال آنچه از متون می‌آموزیم این است که او می‌تواند از نوادگان پسری اسماعیل و از نوادگان دختری داوود و سلیمان (ع) باشد و در این باور اشکالی وجود ندارد.

منابع:
1. Bentzion kravitz
2. https://jewsforjudaism.ca/the-jewish-response-to-missionaries/
3. JEWS FOR JUDAISM, International
4. دفترچۀ راهنما برای مقابله با تبلیغات میسیونری، ص۲۹.
5. همان، ص30.
6. ر.ک: تثنیه ۴:۲.
7. چراکه اسماعیل (ع) برادر اسحاق (ع) بود و بنی‌اسماعیل و بنی‌اسحاق (یا به عبارت دیگر بنی‌اسرائیل) می‌توانند برادران یکدیگر خطاب شوند.
8. اعداد ۱۷:۲۴.
9. همان، ص30.
10. (و شيشان را پسری نبود ليکن دختران داشت و شيشان را غلامی مصری بود که يرحاع نام داشت. ۳۵ و شيشان دختر خود را به غلام خويش يرحاع به زنی داد و او عَتّای را برای وی زاييد.۳۶ و عتای ناتان را آورد و ناتان زاباد را آورد. ۳۷ و زاباد اَفلال را آورد و اَفلال عوبيد را آورد. ۳۸ و عوبيد ييهُو را آورد، ييهُو عَزَريا را آورد. ۳۹ و عَزَريا حالَص را آورد و حالص اَلعاسَه را آورد. ۴۰ و اَلعاسَه سَسمای را آورد و سَسمای شَلُّوُم را آورد. ۴۱ و شَلوم يقَميا را آورد و يقَميا اَلِيشَمَع را آورد). (۱ تواریخ، فصل ۲).
11. (اما در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل بن نتنیا ابن الیشمع که از ذریت پادشاه بود، به اتفاق ده نفر آمدند و جدلیا را زدند که بمرد و یهودیان و کلدانیان را نیز که با او در مصفه بودند(کشتند).) ۲ پادشاهان ۲۵:۲۵. | (و در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل بن نتنیا ابن الیشاماع که از نسل پادشاهان بود، با بعضی از رؤسای پادشاه و ده نفر همراهش نزد جدلیا ابن اخیقام به مصفه آمدند و آنجا در مصفه با هم نان خوردند). (ارمیا ۱:۴۱).
12. (عصا از یهودا دور نخواهد شد. و نه فرمان‌فرمایی از میان پای‌های وی تا شیلو بیاید. و مر او را اطاعت امت‌ها خواهد بود). (پیدایش 10:49). (زيرا يهُودا بر برادران خود برتری يافت و پادشاه از او بود؛ اما نخست‌زادگی از آن يوسف بود). (۱تواریخ ۲:۵). | (ليکن يهُوَه خدای اسرائيل مرا از تمامی خاندان پدرم برگزيده است که بر اسرائيل تا ابد پادشاه بشوم؛ زيرا يهودا را برای رياست اختيار کرد و از خاندان يهودا خاندان پدر مرا و از فرزندان پدرم مرا پسند کرد تا مرا بر تمامی اسرائيل به پادشاهی نصب نمايد). (۱تواریخ ۴:۲۸). | (جلعاد از آن من است، منسی از آن من. افرایم خود سر من است و یهودا عصای سلطنت من). (مزامیر ۷:۶۰).

 

 

دانلود تمامی شماره های هفته نامه زمان ظهور