علی محمدی هوشیار در صفحۀ 19 مقاله «تو هَم بی‌خدایی» می‌نویسد:
«احمد بصری گویا نماینده تام الاختيار مدرنیته است که در پذیرش تکامل تحکم می‌کند و هیچ راه گریزی از پذیرش تکامل را متصور نشده است. چنانچه مقداری حد انصاف را رعایت می‌کرد، آنگاه متوجه می‌شد که فرضیه تکامل جایگاهی در علم و دین ندارد».
و اگر راه گریزی وجود دارد از جناب نویسنده می‌خواهیم آن راه را مستدل و مستند به شواهد علمی مکتوب کنند و به مجامع علمی ارائه دهند.
سؤالی که وجود دارد این است که جناب نویسنده که نظریۀ تکامل را برخلاف تمام مجامع علمی، ژورنال‌های علمی و کتب دانشگاهی، فرضیه می‌نامد! و بدون فهم آیات متشابه، با قطعیت دین را در مقابل علم قرار می‌دهد، آیا در مقام اثبات یا رد علمی و دینی‌بودن واقعیت تکامل است یا خیر؟
آیا وی حجت خداوند و عالم به متشابهات قرآن است که می‌گوید نظریۀ تکامل در دین جایگاهی ندارد؟ و نیز چه دلیل محکمی برای علمی‌نبودن نظریۀ تکامل دارد؟
و واقعیت آن است که وی نه حجت خداست و نه دلیل علمی برای رد نظریۀ تکامل دارد؛ اما با این حال بر باور خود اصرار دارد!
عیسی به آمدن مدعیان دروغین بسیاری هشدار داده است، اما نگفته هر مدعیِ پس‌از او…
گفت‌وگوی داستانی دربارۀ دعوت فرستادۀ عیسای مسیح (قسمت دوم) به قلم: متیاس الیاس از پیشنهادِ…
به قلم: شیث کشاورز امروزه نظریه تکامل (فرگشت) نظریه‌ای است که در جامعۀ علمی،…
پاسخ به تئوفان اعتراف‌کننده | قسمت چهارم به قلم: ارمیا خطیب • پیشگفتار در قسمت…
وظیفۀ مؤمنان در قبال رؤیا در پیشگاه فرستادۀ الهی به قلم: نوردخت مهدوی مقدمه رؤیا،…