حفظ کرامت زن یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های یمانی آل محمد (ع)

فرق چندانی ندارد؛ در غرب و شرق عالم که بنگریم، همه‌جا تقریباً وضع همین است: کرامت و عزت‌نفس زنان در بسیاری موارد، پایمال اقتدار افسارگسیختۀ مردان است؛ در شرق عمدتاً به اسم «دین» و در غرب به اسم «آزادی»!
در عصر تاریک آخر‌الزمانی ما، «دین» و «آزادی» هر دو عنوان‌هایی برای فریب مردم‌اند و آنچه مقصود است، ارضای هواهای نفسانی و بهره‌کشی غیرانسانی است.
دیگر وقت آن است که با همۀ وجود باور کنیم که دین حقیقی نزد خلیفۀ منصوص خدا در هر زمان است، و آزادی حقیقی جز در سایه همین دین حاصل نمی‌شود.

پس کجاست امام محبوب ما؟
آیا با تحقق این‌همه علائم ظهور، نباید خبری از یمانیِ او باشد؟
همان یمانی واجب الاطاعه‌ای که امام باقر (ع) در وصفش فرمود: هر‌کس از او سرپیچی کند اهل آتش است؛ چراکه اوست که شما را به سمت صاحبتان رهنمون می‌شود! (1)

«هل الیک بابن احمد سبیل فتلقی؟» «آیا به‌سوی تو ای پسر احمد، راهی برای دیدار هست؟!»
البته که راهی هست، و البته که امام (ع) از امتش غافل نشده است …
وصی و فرستاده مظلوم امام عصر (ع) سال‌هاست که در میان ماست …

• او تنها کسی است که صادقانه و دلسوزانه از کرامت زنان دفاع می‌کند و با کلام‌ شیوای خویش، پرده از تزویر مدعیان دین در مواجهه با زنان آسیب‌پذیر جامعه بر‌می‌دارد.

ایشان در مقام انتقاد از عملکرد عالمان بی‌عمل دراین‌باره می‌فرمایند:

«چه‌بسا حتی دل طاغوتیان به حال یتیم گرسنه یا بیوه‌زن شکسته‌بال به رحم آید، ولی این علمای گمراهی، این بی‌عملانِ منحرف و پیروانشان… از بیوه‌زنان و بینوایان برای جمع‌آوری و غارت اموال به نام این ستمدیدگانِ ضعیف، سوء‌استفاده می‌کنند؛ و اگر [از این اموال] به آنان بدهند، اندک خواهد بود، آن‌هم با روش‌های اهانت‌آمیز.
به خدا سوگند، من حتی از بیان چنین چیزی، حیا دارم. تعجب می‌کنم چگونه این اراذلِ قوم لوط در زمانۀ ما، چنین عملی را انجام می‌دهند.
یکی از آنان ـ که خداوند صورتش را در دنیا و آخرت سیاه کند‌ـ درحالی‌که عمرش به شصت سال می‌رسد، خانمی نزدش می‌آید؛ درب را به روی او می‌بندد و او را به نام مُتعه به فحشا دعوت می‌نماید. دیگری با دختری بیست‌ساله ازدواج می‌کند، درحالی‌که عمرش نزدیک به هفتاد سال است. این منحرفانِ بندۀ حقیرِ شهوت، اتومبیل‌های آخرین سیستم سوار می‌شوند و نگهبان استخدام می‌کنند؛ نمی‌دانم این علمای گمراهیِ ترسو و خیانت‌کار از چه چیزی هراس دارند؟ …» (2)

و در جایی دیگر با توصیف ویژگی‌های یاران قائم (ع)، تقابل راه و روش آنان را با علمای بی‌عمل به زیبایی نشان می‌دهند:

«در برخی از روایت‌ها، توصیف نبردی را که مهدی برای فتح شهر نجف و پاک‌سازی آن از منافقانی که در برابرش می‌ایستند و با وی پیکار می‌کنند چنین آمده است که یاران امام مهدی علیه‌السلام او را احاطه می‌کنند درحالی‌که لباس‌های پاره بر تن دارند؛
اما علت بر تن داشتن لباس پاره این‌ است، که آن‌ها با اموال بیوه‌زنان، یتیمان و بیماران، لباسی برای خود نخریده‌اند.» (3)

اهتمام قائم عدل‌گستر آل محمد (ع) به پاسداشت کرامت زنان آسیب‌دیده و بی‌کس و رعایت احوال مستضعفان و بی‌نوایان را در بسیاری از آثار ایشان می‌توان مشاهده کرد.

سید احمد الحسن (ع) در پاسخ به یک زن مسیحی که از اهداف دعوتشان سؤال کرده بود، می‌نویسند:

«…خواست و ارادۀ من همان خواست و ارادۀ خداوند سبحان‌ومتعال است؛ اینکه ساکنان کرۀ زمین جز به آنچه خداوند اراده فرموده است، عمل نکنند؛ زمین پر از عدل و داد شود همان‌گونه که از ظلم و ستم پر شده است؛ گرسنه‌ها سیر شوند و هیچ فقیری بى‌سرپناه نباشد؛ یتیم‌ها بعد از غم‌های طولانی شاد شوند و زنان بیوه، نیازهای مادی خودی را با عزت و کرامت به دست آورند و … اینکه عدالت، رحمت و صداقت که مهم‌ترین موارد در شریعت الهی است، فراگیر شود.» (4)

به امید روزی که با تمکین آل محمد (ع) در زمین، فقری باقی نماند؛ رنج بی‌کسی، هیچ یتیمی را آزار ندهد و کرامت هیچ زنی به خاطر تأمین معاش خدشه‌دار نشود.

منابع:
1- غیبة نعمانی، ص 262
2- روشنگری‌هایی از دعوت‌های فرستادگان، ج 2، ص 28
3- گوساله، ج 2
4- پاسخ‌های روشنگرانه از طریق امواج، ج‌ 1، س 2