شب جمعه
همۀ ما دعوت شده‌ایم تا رفتار و ارتباطمان با دیگران و به‌خصوص مؤمنین را به روش صحیحی که خلفای خداوند سبحان، برای ما نگاشته‌اند، اصلاح کنیم و برای اصلاح اشتباهات خویش تلاش کنیم و خودمان را مورد حساب قرار دهیم.
وقتی سخنی را دربارۀ مؤمنی بیان می‌کنی و سرنگونی شخصیت او را می‌خواهی، آیا می‌دانی این مؤمن کیست؟!
چه‌بسا بزرگ‌تر از توست و در ایمان، از تو پیشی گرفته است و چه‌بسا از تو کوچک‌تر باشد، ولی در گناهان، از او پیشی گرفته‌ای!
آیا حدیث شریف را خواند‌ه‌ای که پیامبر (ص) از پروردگارش پرسید: پروردگارا، حال مؤمن، نزد تو چگونه است؟
خداوند فرمود: ای محمد، فردی که به ولیّ من اهانت کند، با جنگیدن با من مقابله کرده است و من فردی هستم که به یاری اولیای خویش می‌شتابم.
آیا خودت را در مقابله با خداوند سبحان قرار می‌دهی؟!
حتی فردی که در مجلسی می‌نشیند که به مؤمنین اهانت و انواع اتهامات را به آنان روانه می‌کنند، از خشم خداوند در امان نیست. امام صادق (ع) می‌فرماید: هیچ مؤمنی نیست که برادر مؤمنش را خوار کند، در‌حالی‌که نسبت به یاری او توانا باشد، مگر اینکه خداوند عزوجل، او را در دنیا و آخرت خوار می‌کند.
از دین، به‌عنوان ابزاری برای سرنگونی دین‌داران استفاده نکنیم؛ به‌گونه‌ای که تهمت‌ها را به‌سوی آنان روانه کنیم، سپس بگوییم خداوند به آنان توفیق دهد، آنان عامل و تلاش‌گر هستند.
شب جمعه و شب‌های ماه رجب المبارک را بی‌برنامه و بدون استغفار برای افرادی که در حقشان گناه کردیم، رها نکنیم.
بر اساس فهم بنده، ماه رجب و شعبان، مقدمه‌ای برای مهمانی خداوند در ماه رمضان است. هر فردی که نفْس و روحش را در دو ماه، مجهز کند، درب مهمانی خداوند سبحان برایش باز می‌شود؛ درب‌های ماه رمضان را با حمله و روانه‌کردن سخن، به افرادی که به خدا و خلیفه‌اش ایمان آوردند، نبندید.
از خداوند، برای خود و شما درخواست آمرزش دارم و آرزومندم که مایۀ زینت آل محمد (ع) باشیم.
سخن بالای من، به این خاطر بود که این مواضع را بسیار دیدم و آرزومندم آن را نبینم.
شیخ حسن جبر حفظه الله
23 مارس 2018
