روز و زمان معین ابلیس در آخرالزمان

در آياتی از کتاب مقدس و آيات قرآن مجيد اشاره به زمان و روزی دارد که غير از قيامتِ عظيم يا روز رستاخيز است.

خداوند در قرآن فرمود: “پروردگارا مرا تا روز رستاخيز مهلت ده (و زنده بگذار)… فرمود: تو از مُهلت يافتگانی!… (امّا نه تا روز رستاخيز، بلکه)تا روز و وقت معيّنی.”حجر36، 38 . واضح است که اين روز، روزِ آخرت نيست. قبل از رسيدن روز عظيم و مَهيبِ خداوند، مسلماً لعنت من بر تو تا روز قيامت خواهد بود! ولی تا روز و زمان معيّن!

کلام اَخير عيسی ع در کنار درخت زيتون: “و چون به کوه زيتون نشسته بود، شاگردانش در خلوت نزد وی آمـده و گفتند: به ما بگـو که اين امـور چه وقت واقـع می‌شود و نشان آمدن تو و اِنقضای عالم چيست؟ (4) عيسی در جواب آن‌ها گفت: زنهار کسی شما را گمراه نکند! (5) آن رو که بسا به نام من آمده و خواهد گفت که من مسيح هستم و بسياری را گمراه خواهند کرد. (6) و جنگ‌ها و اخبار جنگ‌ها را خواهيد شنيد. زنهار مضطرب مشويد؛ زيرا که وقوع این‌همه لازم است. لکن اين آخرت نيست. (7) زيرا قومی با قومی و مملکتی با مملکتی جنگ خواهند نمود و قحطی‌ها و وباها و زلزله‌ها در همه‌جا پديد آيد…” (متی 24)

نشانه‌های آمدن عيسی ع -يسوع- همان‌گونه که خبر آن را داده است. خراب شدن بابل عظيم – زوراء : بغداد – در اين زمان است. سپس می‌فرماید: “اين آخرت نيست”يعنی روز قيامت کبری نيست. بلکه قيامت صغرا يا بازگشت او به زمين است و قبل از او، فرستاده‌اش خواهد بود يا زمینه‌ساز آمدنِ او… “اينك من ايليای نبی را قبل از رسيدن روز عظيم و مَهيب خداوند نزد شما خواهم فرستاد. (6) و او دل پدران را به‌سوی پسران و دل پسران را به‌سوی پدران خواهد برگردانيـد. مبـادا بيايـم و زمين را لعنت کنم.” (ملاکی باب 4)

خداوند می‌فرماید: “ما شما را آفريديم. سپس صورت‌بندی کرديم. بعد به فرشتگان گفتيم: برای آدم سجده -خضوع- کنيد! آن‌ها همه سجده کردند؛ جز ابليس که از سجده کنندگان نبود. (خداوند به او) فرمود: در آن هنگام که به تو فرمان دادم، چه چيز تو را مانع شد که سجده کنی؟ گفت: من از او بهترم. مرا از آتش آفریده‌ای و او را از گِل!…گفت: مرا تا روزی که(مردم)برانگيخته می‌شوند، مهلت ده(و زنده بگذار!)فرمود:تو از مهلت داده شدگانی”اعراف 14
“و مسلماً لعنت من بر تو تا روز قيامت خواهد بود! گفت: پروردگارا ! مرا تا روزی که انسان‌ها برانگيخته می‌شوند، مهلت ده! فرمود: تو از مهلت داده شدگانی. ولی تا روز و زمان معيّن! گفت: به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد، مگر بندگان خالص تو از ميان آن‌ها ! فرمود: به حق سوگند و حق می‌گویم” سوره ص 83
“(خداوند) فرمود: ای ابليس! چرا با سجده کنندگان نيستی؟! گفت: من هرگز برای بشری که او را از گل خشکیده‌ای -که از گل بد بويی گرفته شده است- آفریده‌ای، سجده نخواهم کرد!” حجر32، 33
فرمود: از صف آن‌ها بيرون رو که رانده شده‌ای(از درگاه ما!). و لعنت (و دوری از رحمت حق) تا روز قيامت بر تو خواهد بود! گفت: پروردگارا! مرا تا روز رستاخيز مهلت ده (و زنده بگذار!) فرمود: تو از مهلت يافتگانی! (امّا نه تا روز رستاخيز، بلکه)تا روز وقت معيّنی. گفت: پروردگارا ! به آنچه مرا با آن گمراه ساختی، من (نعمت‌های مادّی را) در زمين در نظر آن‌ها زينت می‌دهم و همگی را گمراه خواهم ساخت، مگر بندگان مخلصت را.” حجر 40

علت شکست ابلیس

در آيات فوق، علتِ شکست ابليسِ رانده شده از درگاه خداوند و يارانش، نظر به خود می‌باشند.”من از او بهترم. من هرگز برای بشری که او را از گل خشکیده‌ای -که از گل بدبويی گرفته شده است- آفریده‌ای، سجده نخواهم کرد” و در هر زمان اين سنت تکرار می‌گردد. در هر زمان خداوند خلیفه‌ای جهت خويش انتخاب می‌کند و ابليس نيز سربازان خود را گسيل می‌کند تا مبادا کسی از آن خليفه پيروی کند و گفته خويش را عملی سازد. “همگی را گمراه خواهم ساخت” و اين امتحان دو مرتبه بين هابيل و قابيل و در داستان حسادت برادران يوسف بر خليفه خدا يوسف تکرار شد. بلکه در زمان کليه انبياء و اوصياء خدا تکرار می‌شود. و همان‌گونه که خداوند سبحان وصی خويش را انتخاب می‌کند، ابليس(لعنه‌الله‌علیه) از سربازانش کسی را جهت مُعارضه با دعوت حق انتخاب می‌کند. خداوند هابيل را انتخاب می‌کند و ابليس ملعون قابيل را جهت اعتراض بر دعوت‌کننده به‌سوی خدا انتخاب کرد. خداوند طالوت را انتخاب می‌کند و نزدیک‌ترین ياران پيامبر وقت بر امرش اعتراض می‌کنند.

و خداوند محمد (ص) را انتخاب می‌کند و ابليس مُسيلمه و سجاح و اَسود را انتخاب می‌کند. حضرت محمد (ص) نیز علی را به‌عنوان خليفه انتخاب می‌کند و نزديکانش بر او اعتراض می‌کنند و همان گفته ابليس را تکرار می‌کنند که خداوند را قبول دارد، ولی خلیفه‌اش را خير و در زمان محمد ص گفتند: محمد ص را قبول دارند، ولی خلیفه‌اش علی ع را قبول ندارند. زيرا از او بهتر هستند و به بيماری ابليس گرفتار شدند تا به همراه ابليس، معارض داعى به دعوت خدا در هر زمان باشند…

اما کلام مهم اینجاست که ابليس برکسانی به غير از بندگان مخلص می‌تواند غلبه کند “مگر بندگان مخلصت را”

چگونه اين مخلصين را بشناسيم ؟

روز معلوم چه وقت خواهد بود ؟

شخصی که قبل از روز مهيب خواهد آمد کيست؟

“اينك من ايليای نبی را قبل از رسيدن روز عظيم و مَهيب خداوند نزد شما خواهم فرستاد.”