روشنگری از داستان ازدواج فرزندان آدم (ع)

متأسفانه علمای بی‌عمل ادیان با ارائۀ تفاسیر به رأی و توضیحات ظنی از متون دینی، باعث انحرافات زیادی شده‌اند.

حال آنکه مفسران واقعیِ متون دینی، انبیای الهی هستند که می‌توانند متون دینی را تفسیر کنند، زیرا ظاهر و باطن، محکم و متشابه و تأویل آیات را می‌دانند.
یهودیان و مسیحیان بر این اعتقادند که نسل آدم (ع) نتیجۀ زنای با محارم و ازدواج برادران با خواهران است! و حتی طبق باور عمدۀ مفسران آن‌ها، حوّا از دندۀ آدم خلق شده است. خاستگاه این عقاید فاسد به یهودیان و مسیحیان بازمی‌گردد و از آن‌ها به سنی‌ها و برخی از شیعیان منتقل شده است.

اما حقیقت امر چیست؟

آیا امامان و انبیای طاهر (ع) و جامعه بشریت، محصول زنای فرزندان آدم (ع) با یکدیگر هستند؟؟!!

آیا این عقاید، با حقایق ثابت‌شده در علم زیست‌شناسی متعارض نیست؟

و آیا این باورهای منحرف، انسان را در سطحی فروتر از شامپانزه، گوریل و برخی دیگر از حیواناتی که از زنا با محارم دوری می‌کنند، قرار نمی‌دهد؟؟! چراکه طبق تحقیقات انجام‌شده شامپانزه‌ها هم از این کار اجتناب می‌کردند؛ که در ادامه به بیان این موضوع می‌پردازیم.

مهم‌ترین دلیل علمای شیعه و سنی برای اعتقاد به وقوع زنای با محارم بین فرزندان آدم (ع)، ظاهر آیۀ یک سوره نساء می‌باشد.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً» (ای مردم بترسید از پروردگارتان، آن‌که شما را از یک نفْس بیافرید و از آن نفْس، همسر او را و از آن دو، مردان و زنان بسیاری پدید آورد).
قرآن کریم، سورۀ نساء، آیۀ ۱.

حال آنکه حتی ظاهر این آیه نیز دلالتی بر ازدواج فرزندان آدم (ع) با یکدیگر ندارد؛ زیرا ظاهر آیه واضح است که از نفْس سخن می‌گوید، نه جسم؛ و اینکه اولین نفْس، نفْس آدم (ع) بود که از آن، نفْس حوا و سپس از این دو نفْس، سایر نفوس پدید آمدند.

بنابراین جسم همسر آدم (ع) از دندۀ وی به وجود نیامده است و نیز اجسام مادی کل بشریت از دو جسم آدم و حوا پدید نیامده‌اند؛ بلکه فرزندان آدم (ع) با سایر جمعیت هوموساپینسِ مهاجر از آفریقا ازدواج کرده‌اند.

اکنون که با موافق‌نبون متون دینی با پندار علمای ادیان آشنا شدید، به بررسی موافق‌نبودن یافته‌های علمی با این پندار نیز می‌پردازیم.

دکتر جین گودال که یکی از مشهورترین متخصصانی است که دربارۀ جامعۀ شامپانزه‌ها مطالعاتی داشته است، می‌گوید:

«هیچ رابطۀ عاطفی مستمری بین مادران و پسران وی یا بین برادران و خواهران از یک مادر، مشاهده نشده است. همان‌طور که هرگز دیده نشده یک نر بخواهد با مادر یا خواهرش در حین مراقبت از آن‌ها، جفت‌گیری نماید».

سید احمدالحسن در کتاب توهم بی‌خدایی می‌نویسند:

«تکامل بیولوژیکی، به‌طورکلی میل به اجتناب از زنا با محارم دارد، آن هم از طریق انتخاب ژنی که به منع این عمل تمایل دارد؛ به‌عبارت‌دیگر، بدن‌های ساخته‌شده بر اساس نقشۀ ژنتیکی حاوی این ژن که بدن را به اجتناب از زنا با محارم سوق می‌دهد، برای بقا شایسته‌تر و قدرتمندتر هستند. در طبیعت نیز جلوگیری از این کار، تکامل موفقیت‌آمیز جانداران را به دنبال داشته و این به‌وضوح آشکار است. «هومو» از آن دسته است. ما معتقدیم رشد نقشۀ ژنتیکی به‌گونه‌ای قانونمند شده تا به بدن‌هایی برسد که از انجام این عمل پرهیز داشته باشند».

«یعنی از لحاظ بیولوژیکی، جسم‌های ما برای دوری از زنا با محارم ساخته شده‌اند و این، همان نتیجۀ طبیعی برای تکامل و بقای ژن‌هایی است که در رقابت برای تنازع بقا در بینشان، توانایی بیشتری دارند. موضوع دوری برخی حیوانات از زنا با محارم، با آزمایش نیز به اثبات رسیده است. این‌ها همه، شواهدی است بر بطلان عقیدۀ یهودیان، مسیحیان، فقهای اهل سنت و برخی فقهای شیعه که پیرو این عقیده هستند؛ و از سوی دیگر مهر تأییدی است بر حقیقتی که آل محمد ص بیش از هزار سال پیش بیان نموده‌اند».

اما سؤالی که همچنان بی‌پاسخ باقی می‌ماند آن است که به‌راستی چرا علمای بی‌عمل ‌ادیان بدون داشتن هیچ دلیلی، اصرار بر این دارند که بشریت را حاصل زنای با محارم بدانند؟!