پاسخ به شبهات علی کورانی ـ قسمت هفدهم

بسم الله الرحمن الرحیم و الحمد لله

مقدمۀ کوتاه:

امام علی(ع) در خطبۀ 38 نهج‌البلاغه در تعریف شبهه فرمودند: «وَ اِنَّما سُمِّیَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاِنَّها تُشْبِهُ الْحَقَّ. فَاَمّا اَوْلِیاءُ اللّهِ فَضِیاؤُهُمْ فیهَا الْیَقینُ، وَ دَلیلُهُمْ سَمْتُ الْهُدى. وَ اَمّا اَعْداءُ اللّهِ فَدُعاؤُهُمْ فیهَا الضَّلالُ، وَ دَلیلُهُمُ الْعَمى. فَما یَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خافَهُ، وَلا یُعْطَى الْبَقاءَ مَنْ اَحَبَّهُ» «شبهه‏ را براى اين شبهه‏ ناميدند كه به حق شباهت دارد. اما نور هدايت‌كنندۀ اولیای خدا در شبهات، يقين است و راهنماى آنان، مسير هدايت الهى است. ولی دشمنان خدا، دعوت‌كننده‏شان در شبهات، گمراهى است و راهنماى آنان كورى است. آن‌كس كه از مرگ بترسد نجات نمى‏يابد و آن‌كس كه زنده‌ماندن را دوست دارد براى هميشه در دنيا نخواهد ماند.»

پرسش 36:

شیخ كورانی ادعا می‌کند سید احمدالحسن مرتكب تحریف و خیانت شده است.
شیخ كورانی ادعا می‌کند سید احمدالحسن مرتكب تحریف و خیانت شده است. او نوشته است: «او مرتكب تحریف و خیانت شده است. او دو متن را به هم پیوند داده و به‌عنوان یک متن ارائه کرده است!

روایت در غیبت نعمانی، ص277: تفسیر این سخن خدای متعال که می‌فرماید (سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ) (به‌زودی آیات قدرت خود را در آفاق و در وجود خودشان به آن‌ها نشان خواهیم داد) از امام باقر(ع) سؤال شد. حضرت فرمود: «در خودشان و در آفاق به آن‌ها نشان داده می‌شود، و مقصود از این سخن خدا که (حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ) (تا برایشان آشکار شود که او حق است) خروج قائم است؛ همان حقی از سوی خدای عزوجل که به این خلق می‌نمایاند و از آن گریزی نخواهد بود.»

مخاطب این حدیث عموم مردم است؛ ولی این دجال این حدیث را مخصوص اهل عراق و اهل زورا یعنی بغداد معرفی می‌کند! متن این حدیث در كافی، ج8، ص381 دلالت می‌كند كه این نشانه، جهانی است و مخصوص اهل عراق نیست؛ زیرا امام صادق(ع) فرموده است: «در وجود خودشان نشانشان می‌دهیم، یعنی مسخ‌شدن؛ و در آفاق نشانشان می‌دهیم، یعنی دگرگون‌شدن آفاق بر آنان؛ که به ‌این ‌ترتیب قدرت خدای عزیز و جلیل را در خودشان و در آفاق خواهند دید.»
عرض کردم: (حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ) (تا برايشان آشکار شود که او حق است). فرمود: «خروج قائم، حقی است از طرف خداوند عزیز و جلیل.» آفاق در این آیه، افق‌های آسمان و افق‌های سرزمین‌هایی است كه از اطاعت طاغوت‌های جهان خارج می‌شوند! اما دجال، متنی متعلق به زورا آورده كه نه روایت اهل‌بیت(ع) است و نه در غیبت نعمانی آمده است و در هیچ جای دیگری نیز وجود ندارد. او این متن را پیش از روایت خودش گفته تا چنین توهمی ایجاد كند كه «زورا» بخشی از آن است و روایت را به اهل عراق و بغداد ربط داده است!

این متقلب بی‌آنكه گوینده یا منبع را ذكر كند گفته است: «هراس و وحشتی در زورا روی خواهد داد و مردم به علمای خود پناه می‌برند و آنان را مسخ‌شده به‌صورت میمون و خوک می‌بینند.» سپس این عبارت را به روایت غیبت نعمانی و كافی پیوند داده است!

درحالی‌که متنِ مربوط به بغداد، اثری است بدون سند. سیوطی آن را در دُرالمنثور، ج6، ص62 بیان داشته است: «از مالک بن دینار نقل شده است: به من خبر رسیده است كه بادی در آخرالزمان خواهد وزید و تاریكی خواهد بود كه مردم به علمای خود پناه می‌برند و آنان را مسخ‌شده می‌یابند.» و الملاحم و الفتن، ص283، بدون سند، از «فِتَن سلیلی» نقل كرده است.»

پاسخ:

1. به‌این‌ترتیب كورانی،‌ سید احمدالحسن(ع) را به تحریف و تقلب متهم می‌کند؛ در حالی ‌که خودِ كورانی تحریفگر است.

همین كافی است كه شما بدانی، كورانی دربارۀ بیانیه‌ای سخن می‌گوید كه یكی از برادران انصار نوشته است، نه سید احمدالحسن(ع)‌. این بیانیه در سایت‌های ما، در سایتی به نام سید صافی ـ‌یكی از انصار‌ـ موجود است.

قسمتی از این بیانیه را كه كورانی از آن اشكال گرفته است، مرور می‌کنیم:
از رسول خدا(ص) چنین معنایی روایت شده است: «هراس و وحشتی در زورا روی خواهد داد و مردم به علمای خود پناه می‌برند و آنان را مسخ‌شده به‌صورت میمون و خوک می‌بینند.» (و در پاورقی به منبع آن اشاره كرده است؛ یعنی به كتاب روزگار رهایی).

ابوبصیر گوید: به امام صادق (ع) عرض كردم: در این سخن خداوند عزوجل (عَذابُ الخِزی فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَ فِی الآخِرَة) (عذاب خواری در زندگی دنیا و در آخرت)، عذاب خواری دنیا چیست؟ فرمود: «ای ابوبصیر، چه خواری و رسوا‌‌‌شدنی بدتر از اینكه مرد در خانه و حجلۀ خود و بر سفرۀ خود در میان خانواده‌اش باشد، ناگهان پرده‌ها كنار رود و فریاد بكشند و مردم بگویند چه شده است و پاسخ داده شود: هم‌اكنون فلانی مسخ شد؟» عرض كردم: قبل از قیام قائم یا پس از آن؟ فرمود: «پیش از آن.» [1]

و از ابوبصیر روایت شده است: تفسیر این سخن خدای متعال که می‌فرماید: (سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ) (به‌زودی آیات قدرت خود را در آفاق و در وجود خودشان به آن‌ها نشان خواهیم داد) از امام باقر(ع) پرسیده شد. حضرت فرمود: «در خودشان و در آفاق به آن‌ها نشان داده می‌شود، و مقصود از این سخن خدا که (حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ) (تا برایشان آشکار شود که او حق است) خروج قائم است؛ همان حقی از سوی خدای عزوجل که به این خلق می‌نمایاند و از آن گریزی نخواهد بود.» [2]

و در روایتی آمده است: «مسخ همچون مسخ‌‌شدن اصحاب رَسّ خواهد بود و این هنگامی خواهد بود كه امربه‌معروف و نهی‌از‌منكر ترک شود.» و در روایتی: «آن‌ها را به ایمان فرامی‌خواند ولی ایمان نمی‌آورند؛ و خداوند آنان را به شکل میمون و خوک مسخ می‌كند.» [3] شروع این نشانه‌ها در پادشاهی عمان واقع شد و شما ای اهل عراق، خبر مسخ‌شدن آن دختر را شنیدید و صورت مسخ‌شده‌اش را دیدید. پس از مسخ‌شدن، چیزی جز عذاب دردناک نخواهد بود؛ و تا هم‌اكنون سید احمدالحسن وصی و یمانی و فرستادۀ امام مهدی(ع) شما را دعوت می‌كند؛ همان‌طور كه در روایات آمده است: «یمانی به حق و به راه مستقیم فرا‌می‌خواند.» [4]

2. اینكه كورانی گفته است صاحب این بیانیه ـ‌که از او با صفت متقلب و تحریفگر یاد كرده‌ـ گویندۀ حدیث و منبع آن را ذكر نكرده، دروغی است که برای شما روشن شد؛ زیرا سید صافی، هم گوینده را آورده ـ‌که رسول خدا(ص) است‌ـ و هم منبع را که كتاب «یوم‌الخلاص» (روزگار رهایی) است.
3. اینكه كورانی گفته است: «اما دجال متنی متعلق به زورا آورده كه نه روایت اهل‌بیت(ع) است و نه در غیبت نعمانی آمده است و در هیچ جای دیگری نیز وجود ندارد. او این متن را پیش از روایت خودش گفته است تا چنین توهمی ایجاد كند كه «زورا» بخشی از آن است.» این هم تحریفی دیگر توسط كورانی است.
   این بیانیه بین روایتی كه از كتاب «روزگار رهایی» نقل‌به‌مضمون كرده و روایتی كه از غیبت نعمانی نقل كرده، به‌وسیلۀ اشاره به منبع روایت اول ـ‌یعنی کتاب روزگار رهایی‌ـ فاصله انداخته است. اشاره به منبع، علامت پایان چیزی است که از آن نقل شده و هرکس سرِ سوزنی شناخت داشته باشد این را متوجه خواهد شد. به‌علاوه او علامت فاصلۀ دیگری (یعنی نقطه) گذاشته است كه به پایان‌یافتن یک قسمت یا جمله و شروع جمله‌ای دیگر دلالت می‌كند و اگر این برای كورانی واضح نیست، او را نصیحت می‌كنم كه درس نگارش یاد بگیرد.
4. كورانی گفته است: «در حالی‌ که متنِ مربوط به بغداد، اثری است بدون سند. سیوطی آن را در دُرالمنثور، ج6، ص62 بیان داشته است: «از مالک بن دینار نقل شده است… تا پایان گفته‌اش»، این جز بازی با کلمات و گمراه‌گری نیست؛ زیرا سید صافی این متن را اراده نكرده است.این روایت در همان منبع موجود است و پس از متنی قرار دارد كه كورانی بلافاصله نقل كرده است و ‌همان ‌طور که سید صافی یادآور می‌شود، این روایت از رسول خدا(ص) است که متن آن به قرار زیر است: «ترمذی در نوادر‌الاصول از ابوامامه نقل کرده است كه رسول خدا(ص) فرمود: (( در امتم هراس و وحشتی خواهد بود که مردم به علمای خود پناه می‌برند و آنان را میمون و خوک می‌یابند.)) [5] و كورانی عمداً آن متن را نقل كرده و روایت را نگفته است؛ زیرا خودش تحریفگری است با قلبی مالامال از حسد و کینه.

ادامه دارد

پاورقی‌ها:

1. غیبت نعمانی، ص269.
2. غیبت نعمانی، ص269.
3. بشارة‌الاسلام، ص275.
4. غیبت نعمانی، ص239.
5. درالمنثور، جلال‌الدین ‌سیوطی، ج6، ص62.