قسمت چهارم: آیا احمدالحسن خداناباور است؟!

علی محمدی هوشیار در انتهای مقدمۀ مقاله «تو هم بی‌خدایی»، در صفحۀ سوم به احمدالحسن تهمت می‌زند و می‌نویسد: «لذا [مقاله] در صدد آن است تا اولا بخشی از مغالطات و سوء استفاده‌های احمد بصری را تبیین کند و ثانیا پاسخی محکم به توهمات علمی وی داده و اثبات کند که او بیش از هر کسی بی خدا بوده و هست، لذا نام این مقاله به همین مناسبت انتخاب شده است».

جناب هوشیار بدون ذکر مغالطات و نوع مغالطه می‌گوید احمدالحسن مغالطه کرده ‌است، که این گفتار بدون دلیل وی، خود مغالطه است! که البته در ادامه مشخص می‌کنیم، احمدالحسن مغالطه کرده‌ است یا نویسندۀ مقاله که نتوانسته مطالب را بفهمد و پنداشته مغالطه‌ای رخ داده است! سپس نویسنده مدعی شده است که توانسته پاسخی محکم به توهمات علمی‌ نویسنده کتاب توهم‌ بی‌‌‌خدایی بدهد! و این موضوع را نیز بررسی خواهیم کرد که آیا نویسندۀ مقاله در توهم به سر می‌برد یا نویسندۀ کتاب توهم‌ بی‌‌‌خدایی.

و در آخر هم طبق منهج علمای سلفی وهابی، تهمت بی‌خدایی به احمدالحسن می‌زند و به تکفیر احمدالحسن می‌پردازد! در حالی که احمدالحسن، یکه‌تاز میدان گفت‌و‌گوی علمی و منطقی با ملحدین است و اگر کتاب توهم‌ بی‌‌‌خدایی ایشان نبود، امروزه ما در احتجاج علمی با ملحدین دلایل کافی برای گفت‌وگو نداشتیم. ولی از آنجا که نویسنده درک صحیحی از این مسائل پیچیدۀ علمی ندارد، در نتیجه از ارزش کتاب توهم‌ بی‌‌‌خدایی چیزی نمی‌داند.
برای نمونه می‌توانید به پیشگفتار دکتر توفیق مسرور بر کتاب توهم بی‌خدایی [1] و توصیف کتاب توهم‌ بی‌‌‌خدایی توسط دکتر دارن اسمیت [2] مراجعه کنید تا با ارزش و جایگاه ویژۀ این کتاب در گفتمان‌های الحادی آشنا شوید.

اما آیا به‌راستی پذیرش یافته‌های تأیید‌‌شدۀ علمی برابر با کفرگویی است؟! آیا افرادی که یافته‌های علمی تأیید‌شده‌ای را که با امیال نفسانی نویسنده نمی‌سازد قبول کنند، ملحد (خداناباور) هستند؟! آیا این روش برخورد با مسائل علمی، مطابق با سیرۀ اهل‌بیت ع است؟
قضاوت را به عهدۀ خوانندگان می‌سپاریم.
————–
1. پیشگفتار دکتر توفیق مغربی بر کتاب توهم بی خدایی
2. توضیحات دکتر دارن اسمیت (دانشمند برجسته آمریکایی)، در خصوص کتاب توهم بی خدایی (نوشته احمدالحسن)

* جهت حفظ امانت، از هرگونه تغییر و تصحیح غلط‌های املایی و نگارشی در جملات علی محمدی هوشیار،‌ خودداری شده است و جملات نقل‌شده از وی، بدون هیچ‌گونه کم‌و‌زیاد کردن، از مقاله‌ای است که توسط وی منتشر شده است.