سایت رسمی دعوت سید احمد الحسن یمانی موسسه وارثین ملکوت؛ سایت رسمی دعوت سید احمد الحسن یمانی
برآنیم تا حقایقى دربارۀ حضرت فاطمه سلام الله علیها صدیقه شهیده در بیان سیداحمدالحسن (ع) مدعی صادق یمانی موعود (ع ) بگوییم.
امام صادق (ع) فرمود:
«… اگر ادعاکننده‌اى مدعى شد، از او عظائمی (مسائل بزرگ) را بپرسید که فقط کسى چون او مى‌تواند پاسخ دهد… .» الغیبه النعمانی، ص۱۷۳
ایشان (ع) راجع به حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌فرماید:
فاطمه (س)، تجلی «الرحیم»، اسمی از اسماء خداوند سبحان‌و‌متعال است.
اگر در تاریخ، نیک بنگریم صاحب‌دلانى را می‌یابیم که به فراخور حال خویش کوشیده‌اند با قلم اندیشۀ زمینی‌شان افتان‌وخیزان، پرده‌ای از پرده‌های نور پیچیدۀ شخصیت والاقدر یکى از دو دریاى علم و معرفت و عقل کامل، آیه‌الله فاطمه زهرا (س) صدیقه شهیده را کنار بزنند و ایشان سلام الله علیها را از سوى گمان‌ها و پندارهای خود به تعریف درآورند؛ اما تیرهایشان به هدف اندکى بیش برخورد نکرد؛ چراکه ایشان سلام الله علیها لفظ نیست تا به مدد فصاحت و بلاغت قابل‌بیان شود؛ بلکه رمز و معناست؛ و الفاظ حمل‌کنندۀ معنا نیستند، بلکه ممکن است حامل گوشه‌ای از معناى آن باشند.
فقط کسى می‌تواند از نورى از نورهاى خداوند پرده بردارد که نه رابطۀ خونى، بلکه رابطۀ نورى و سنخیت آسمانى روحى ای داشته باشد که این شایستگى را به وی ببخشد.
آرى باید فصل شکافندگى حقیقت، علم و معرفت با وجود قابلین فرا مى‌رسید تا سینۀ صاحب علم الهی، همان که خداوند دانش غیبی‌اش را در آن استوار کرد و سخن‌گوى ناطق قرآن قرار داد، در آخر زمان مبعوث گردد و با کلمات نغز و شیواى خویش که از آسمان بر زمین نازل می‌شود از حجاب حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به‌قدر ظرف‌های فهم قلب ما پرده بردارد؛ که ام‌ابیها یعنى ظرفى براى نزول قرآن کریم کتاب آسمانى خداوندِ حىِّ منان است.
از امام صادق علیه‌السلام روایت است که: «خدا فاطمه را از نورى که در ابتدا روحى بدون پیکر بود آفرید». (کلینی، کافی، ۱/۴۴۰ ح۳، ابواب تاریخ، باب تولد نبی صلی الله علیه وآله و وفات او)
حکمت از درجه‌بندی در آفرینش، این است که خلق به خداوند متعال آرام‌آرام هدایت شوند. همان خلق عجول و فراموش‌کار که نعمت پروردگارش را تکذیب می‌کند؛ زیرا در منجلاب ماده و منیت فرورفته و اسباب و مسبب‌ها را در نظر نمی‌گیرد و با عجله از هدایت دور می‌شود و به زمین نگاه می‌کند و آنچه در آن می‌گذرد را ملاکى براى درک و فهم خویش قرار می‌دهد در حالی که خداوند از زمان آفرینش زمین به آن نگاه نکرده است، پس چگونه شتابان در گمراهى و سرگردانى که عاقبت آن روی‌گردانی از امام و حجت زمانش است، گرفتار نشود؟
اما به راستی چرا حضرت زهرا (س) صدیقه شهیده ظرف نزول «قرآن» است؟
اکنون بازمی‌گردیم به کلام آسمانى سید احمدالحسن علیه‌السلام آنجا که از رکنى از ارکان الهى، حضرت فاطمه زهرا (س) صدیقه شهیده سخن فرموده است:
«هر اسم از اسماء خدای سبحان‌و‌متعال سایه‌ای در خلق دارد […] و سایه رحیم ـ‌که دروازۀ شهر کمالات الهی است‌ـ فاطمه یا دروازۀ شهر علم است. (کتاب گزیده‌ای از تفسیر سورۀ فاتحه)
همچنین در تفسیر سورۀ قدر وارد شده که شب قدر، حضرت فاطمه (س) است. معنای این حدیث در کتاب تفسیر سورۀ فاتحه و در متشابهات از زبان سید احمدالحسن علیه السلام آمده است.
ایشان ع می فرمایند: «حضرت فاطمه (س)، باطن و درون دروازۀ شهر است و بیرون آن، حضرت علی (ع) و شهر، حضرت محمد (ص) است؛ در مقابلِ اسم‌های سه‌گانۀ: الرحیم، الرحمن و الله. آن‌ها که سلام وصلوات خداوند بر آن‌ها باد، ارکان سه‌گانۀ هدایت و تجلّی ارکان سه‌گانۀ اسم اعظم‌اند: الله، الرحمن و الرحیم.
و علم، جملگی در شهر است؛ پس هرگاه فرود‌آمدن آن خواسته شود، باید از باب و دروازه صورت گیرد و در ابتدا از باطن دروازه و سپس از ظاهر آن به سمت خلق نازل شود. باطن دروازه، حضرت فاطمه صدیقه شهیده است که صلوات خدا بر او باد؛ پس نازل‌شدن در اوست و آن حضرت، ظرف علم باطن است و علم و آنچه در شهر است (پیامبر خدا (ص) یا قرآن) در او نازل شده است.»
قرآن، در شب قدر نازل می‌شود و قرآن در فاطمه (س) نازل می‌شود و شب قدر همان فاطمه (س) صدیقه شهیده است و همان‌طور که معصومین ع فرموده‌اند «ما حجت‌های خداییم و فاطمه حجّت خدا برماست»؛ و همان گونه که پیامبر ص فرمود: «فاطمه، مادرِ پدرش است». و مادر، ظرف است و فاطمه (یا باطن دروازه) همان ظرفی است که قرآن در آن نازل می‌شود و قرآن، محمد ص است.
و این معنای دوم باطن برای این حدیث است. پیامبر خدا (ص) در حدیث قدسی از قول خداوند می‌فرماید: «لولاک لما خلقت الافلاک، و لو لا علی لما خلقتک، و لو لا فاطمه لما خلقتکما» «اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردیم و اگر علی نبود، تو را خلق نمی‌کردیم؛ و اگر فاطمه نبود، شما دو تن را خلق نمی‌کردیم.»
و فاطمه (س) صدیقه شهیده همان ظرف نزول قرآن است و آن حضرت، باطن دروازۀ شهری است که از آن بر خلق افاضه می‌شود؛ بنابراین وجود آن حضرت ضروری است و با نبودن ایشان نظام آفرینش استوار نمی‌شود؛ چراکه او یکی از ارکان سه‌گانه است؛ پس او ظرف نزول قرآن است.
آنچه سزاوار است انسان، نیک در آن بیندیشد، این است که:
«ﻗﺮآن عبارت است از “امام حجت بر خلق در هر زمان” و ﻗﺮاﺋﺖ آن نیز یعنی ﻗﺮاﺋﺖ صفحۀ وﺟﻮد اﻣﺎم در اﻳﻦ حیات دنیا.
[در نتیجه اگر امام در پسِ پردۀ غیبت کوتاهی‌های مردمان زمانش قرار بگیرد، آن هم قرن‌های متوالى، نه از هدایت خبرى است نه از پى‌بردن به اسرار متشابهات قرآنى که در سینه‌اش مهجور مانده است.]ﭘﺲ ﺑﺮ ﻣﺮدم اﻃﺎﻋﺘﺶ و ﺧﻀﻮع در ﺑﺮاﺑﺮ اواﻣﺮش ﻻزم اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻫﻤﺎن سجده‌ای اﺳﺖ ﻛﻪ ابلیس (لعنه‌الله) از آن سرپیچی کرد و هرکس که به درد ابلیس گرفتار باشد نیز آن [سجده] را نمی‌پذیرد.
پس روی‌گردانی ﻣﺮدم از ﻗﺮآن ناطق ﻛﻪ اﻣﺎم و ﺣﺠﺖ بر آﻧﺎن در زﻣﺎﻧﺸﺎن است و ترک اﻃﺎعتش، ﻫﻤﺎن ﺳﺠﺪهﻧﻜﺮدن است؛ و اﻳﻦ ﻣﺸﺎﺑﻪ سجده نکردن ابلیس بر آدم است.
[آیا از سجده‌کنندگان هستی؟]﴿وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِکَهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ کَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِی وَهُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ بَدَلًا ﴾ (کهف،۵٠)
(و آنگاه که به فرشتگان گفتیم که بر آدم سجده کنید، پس همه به‌جز ابلیس سجده کردند و او از جنیان بود و از دستور پروردگارش سرپیچی کرد. آیا پس او و فرزندانش را به‌جای من به ولایت می‌گیرید؟ در حالی که دشمن شمایند و چه بد پاداشی، ظالمان خواهند داشت).»
و این کلمات زیبا با معانی عمیق فقط از امامی فرزند امام برخواهد آمد.
ای آقای من که انبیا و اوصیا آرزو داشتند زمان شما را درک کنند و در خدمتت باشند، قدر تو را باید در سجده‌های شکر دانست؛ پیوسته و طولانى؛ یگانه مفسرین قرآن، تنها شما برگزیدگان مخلصش هستید و برگزیدۀ امروزش شمایید که از جمله غم‌انگیزترین سفارش‌هایت این است:
«انتظار دارم بزرگواران و مشایخ طلاب حوزۀ مهدوی ـ‌خداوند محفوظشان بدارد‌ـ و دیگر مردان و زنان مؤمن ـ‌خداوند حفظشان فرماید‌ـ حقیقت واقعۀ هجوم به خانۀ فاطمه (صلوات خدا بر او) را بیان کنند؛ آن‌گونه که هست و آن‌گونه که رخ داده است؛ با دلایل و اثبات تاریخی از کتاب‌های مخالفان، بدون ناسزا یا دشنام یا لعن و نفرین به مهاجمان.»
(سید احمدالحسن ع، صفحه فیسبوک، ۱۸ مارس ۲۰۱۳)
و اکنون در راستای تحقق این خواسته کتاب فاطمه سلام الله علیها، صدیقۀ شهیده، به‌قلم دکتر عبد‌العالى منصورى در ۴۴۴ صفحه به رشتۀ تحریر درآمده است.
بارالها ما را از کسانى قرار مده که هنگام خواندن قرآن کریم سجده نمى‌کنند.
همچنین شما را به خواندن مطالب بیشتر در این زمینه دعوت می کنیم. لطفا اینجا کلیک کنید.
