جانا که وفای جمعِ شیران باشد
نازا که فتوح پیرِ پیران باشد
آن شاه اگر به طالقان سر بزند
آنجا صف و مجمعِ دلیران باشد
گر شهر نخواهد که به او سجده کند
آن شهر، بسا عذاب و ویران باشد
هشت ماه پس از رزم یمانی باید
مهدی، پدرش رهبر ایران باشد
باشد که گدای شهر شاهی بکند
حاشا که دگر جای امیران باشد
بینند همه که رهبرِ جیش غضب،
هم کاسهی سفرهی فقیران باشد
روزی برسد که تیغِ ابروهایش
بُتخانه و قبلهی اسیران باشد…