علی محمدی هوشیار در صفحۀ 10 مقاله «تو هم بیخدایی» شواهد تأییدکنندۀ تکامل را حصر در سه دلیل زیر میداند:
- فسیلها (دیرینشناسی)
- تشریح مقایسهای
- جنینشناسی
و این در حالی است که وی، شواهد ژنتیکی را که از مهمترین شواهد تأییدکنندۀ تکامل حیات است، ذکر نمیکند!
دکتر هنگامه علیبیک در کتاب «تکامل موجودات زنده» مینویسد:
«فرایند تکامل، مدارک و شواهد درخور توجهی از خود بهجای گذاشته است. داروین روند اشتقاق گونهها را با شواهدی از توزیع جغرافیایی و بقایای فسیلی آنها مطرح کرد.
امروزه، ما میتوانیم همزمان با ادامۀ پیشرفت دانش زیستشناسی در زمینههای گوناگون، وقوع رخداد تکامل را با دلایل و شواهد بیشتری به اثبات برسانیم. بخشی از این مدارک که اینک به آنها میپردازیم شامل مشاهداتی از علم تشریح مقایسهای، علم ردهبندی، ذخایر فسیلی، جنینشناسی مقایسهای، جغرافیای زیستی و زیستشناسی مولکولی است.» [1]
دکتر کاظم پریور در کتاب «تکامل زیستی» مینویسد:
«علم تکامل، با استفاده از یافتههای سایر علوم از جمله ژنتیک، بیولوژی سلولی و مولکولی، اکولوژی، جنینشناسی، آناتومی، فیزیولوژی، فسیلشناسی، رفتارشناسی، بیوسیستماتیک، بیوشیمی، بافتشناسی و حتی انگلشناسی و … امکان دسترسی به ریشهها و اجداد موجودات زنده را فراهم کرده و رابطه و خویشاوندی آنها را بررسی و شرح میدهد.» [2]
چرا هوشیار، شواهد ژنتیکی را که از مهمترین و قویترین دلایل تأییدکنندۀ تکامل حیات است ذکر نمیکند؟!
یکی از شواهد مهم تأییدکنندۀ تکامل حیات، مدارک ناشی از همساختی (همولوژی) است.
«در زیستشناسی، مفهوم همولوژی به شباهتهای بنیادینی اطلاق میشود که خود بهدلیل برخورداری از نیایی مشترک به وجود آمدهاند. در نقش یک محصول تکاملی، همولوژی را میتوان در گونههای گوناگون مشاهده کرد. بهدنبال تکامل واگرا (هنگامی که زادههای یک گونۀ نیایی به زیستمحیطهای متنوع روی میآورند، و به سازشهای متفاوتی میرسند) همساختهایی نظیر انواع تشریحی، تکوینی، مولکولی و ژنتیکی بروز مییابند.» [3]
در حالی که اگر جناب نویسندۀ مقاله «تو هم بیخدایی» میخواست دلایل تأییدکنندۀ تکامل را به سه قسمت خلاصه کند، باید اینگونه مینوشت: شواهد فسیلی، تشریح مقایسهای و شواهد ژنتیکی؛ اما نویسنده عمداً به این موضوع مهم اشاره نمیکند و صرفاً شواهد را بهصورت ناقص مطرح میکند!
و لازم به ذکر است آنچه تکامل حیات را امری مسلم میکند، وجود سه رکن تمایز، انتخاب طبیعی و تولید مثل در حیاتِ زمینی است، که اگر این سه رکن وجود داشته باشد تکامل حیات، پدیدهای قطعی خواهد بود.
————
1. دکتر هنگامه علیبیک، تکامل موجودات زنده، ص41.
- دکتر کاظم پریور، دکتر محمد نبیونی، تکامل زیستی، ص8 و 9.
- دکتر سید عبدالحمید انگجی، دکتر هنگامه علیبیک، گذری بر سیر تکاملی موجودات زنده، ص15.