دنیا بدون مهدی‌مان جز ملال نیست

افسوس این زمانه وفا را نمی‌خرند
آه دل و سرشک ره، اینجا نمی‌برند

دل‌ها به جرم مهر و وفا طرد می‌شود
دنیا به کام مردمِ نامرد می‌شود

نیرنگِ این زمانه دو صد رنگ می‌شود
غربت، نصیب هر دل یک رنگ می‌شود

مجنون به ادعا و سخن، می‌شود زیاد
یک روز بگذرد، ببرد لیلی‌اش زیاد

دنیا بدون مهدی‌مان جز ملال نیست
تکرار روز و شب همه دم جز زوال نیست

با تو چه پُر ثمر بشود روزگارمان
سامان بگیرد از تو، امورات این جهان