افسوس این زمانه وفا را نمی‌خرند
آه دل و سرشک ره، اینجا نمی‌برند
دل‌ها به جرم مهر و وفا طرد می‌شود
دنیا به کام مردمِ نامرد می‌شود
نیرنگِ این زمانه دو صد رنگ می‌شود
غربت، نصیب هر دل یک رنگ می‌شود
مجنون به ادعا و سخن، می‌شود زیاد
یک روز بگذرد، ببرد لیلی‌اش زیاد
دنیا بدون مهدی‌مان جز ملال نیست
تکرار روز و شب همه دم جز زوال نیست
با تو چه پُر ثمر بشود روزگارمان
سامان بگیرد از تو، امورات این جهان
