سید احمد الحسن (ع) می‌فرمایند:
«دوست داشتنی‌ترین فرد در دلم، مادرم بود که پیش از دعوت، حتی یک روز از ایشان جدا نمی‌شدم و مجبور شدم که از ایشان جدا بشوم تا اینکه از دنیا رفت و من از ایشان دور بودم و از ایشان خداحافظی نکردم. آیا فردی که طالب دنیاست، به‌سوی این‌چنین راه سختِ وحشتناکی می‌رود و درد و رنج را می‌نوشد؟»
(همراه با عبد صالح، جلد ۱، ص ۱۱۵، ایستگاه سوم)
عظمت مردانِ خدا این‌چنین است که از همه هستی خود، به‌خاطر احیای دین خدا می‌گذرند؛ و درد و رنج را به‌خاطر رضایت خداوند می‌پذیرند.
آری، مادرم تو را برای خدای مهربان‌تر از مادر، دوست دارم…
پیامبر خدا (ص): “بهترین کارها در پیش خدا، دوستی و دشمنی در راه خداست” (نهج‌الفصاحه: ص ۱۶۸- ح ۷۹)
اللهم اجعلنا من خیر اعوان و انصار و شیعه القائم ع
السلام علیک یا ام احمدالحسن علیه السلام
خدایا همه مادرانمونا حفظ کن
اقا چرا از ستاره داوود استفاده کردی؟
خدایا ما رو پیرو واقعی اماممون قرار بده❤✡