خانه > هفته‌نامه زمان ظهور (پەڕە 20)

هفته‌نامه زمان ظهور

مقالاتی که در هفته‌نامه زمان ظهور نشر داده می‌شوند

148 – سید احمدالحسن را این‌گونه شناختم (قسمت پنجم)

اورا اینگونه شناختم

(قسمت آخر) او را این‌گونه شناختم: بسیار متواضع است، من سال‌ها با او زندگی کرده‌ام. در میانِ ما، مانند یکی از ما بود، بلکه در بسیاری از اوقات به ما خدمت می‌کرد. در خوراک و پوشاک و نشستن تفاوتی با ما نداشت، و بلکه پوشش و لباس ما از لباس او بهتر بود و …

بیشتر بخوانید »

148 – دیکتاتوری بحث این روزهای مردم ایران

دموکراسی یا حاکمیت خدا

وکالت‌دادن به چهره‌های سیاسی یا اعتماد به منتَخب خدا به‌قلم: محمد شاکری خطر بی‌توجهی به دعوت یمانی امر خداوند متعال از ابتدا بر این بنا شده است که جانشینی بر زمین قرار دهد و دیگران را فرمان داده است تا از او اطاعت کنند. در هر زمانی و به هنگام معرفی هریک از جانشینان خداوند، …

بیشتر بخوانید »

148 – مهدیین دوازده‌گانه از اولاد امام مهدی (ع)، در نگاه علما و محققان مهدویت| قسمت ششم (آخر)

مهدیین دوازده گانه، ق6 148

بررسی آرای: (سید رشیدالدین حسینی، محمد امینی گلستانی، مهدی حمد فتلاوی، رزق خلیل، علی‌اصغر رضوانی) 12- سید رشیدالحسینی از سید رشید الحسینی، وکیل سید علی سیستانی در عراق، در برنامه‌ای تلویزیونی، سؤالی می‌شود که عین این مکالمه را ذکر می‌کنیم:«سؤال‌کننده: سؤالم دربارۀ امام مهدی (ع) است؛ و اینکه می‌دانیم هیچ امامی را جز امامی …

بیشتر بخوانید »

147 – هدایت‌یافتگان، راهنمایان در تاریکی‌اند!

هذایت یافتگان 147

به‌قلم: سید علاء علوی کودکی که به‌خاطر بازی کودکانه‌اش دعا می‌کند باران نبارد، درست مانند کسی است که به‌خاطر زیاده‌خواهی خویش حاضر است تمام مردم جهان را از دم تیغ بگذراند، قوانین الهی را به نفع مصلحت خویش تأویل و تفسیر کند و به‌نام دین همۀ مردم را به گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی کند. هرکه طرف …

بیشتر بخوانید »

147 – مهدیین دوازده‌گانه از اولاد امام مهدی (ع)، در نگاه علما و محققان مهدویت (قسمت پنجم)

مهدیین دوازده گانه، ق5 147

قسمت پنجم: (بررسی آرای سید محمدباقر صدر، علی کورانی، سید کاظم حسینی حائری، صدرالدین قبانچی) 10ـ سید محمد باقر صدر سید محمد باقر صدر (متوفای 1359ش)، از علما و مراجع شیعه در کشور عراق، در کتاب جامعۀ فرعونی می‌نویسد:«به‌زودی، مهدی (ع) تمام اسباب فساد و انحراف را که در رأس آن ظلم فرعون‌ها و …

بیشتر بخوانید »

147 – سید احمدالحسن را این‌گونه شناختم (قسمت چهارم)

اینگونه شناختم، ق4 147

همیشه ما را به مهربانی با یتیمان و نیازمندان و مساکین سفارش می‌کرد و اینکه به میزانِ توانمان به آن‌ها کمک کنیم، و با وجود تنگدستی و نیاز مالی شَدید، می‌بینیم کفالت برخی از یتیمان نیازمند را برعهده گرفته و متکفل شده تا مبلغ معینی را به‌صورت ماهانه از طریق برخی انصار به آنان برسانَد و به‌‌رغمِ اینکه این یتیمان از مؤمنین به او هم نبودند، یعنی از انصارش نبودند، اما او با صرف‌نظر از این مطلب، مسئلۀ یتیم و بیوه را دردی می‌دانست که صرف‌نظر از هرچیزِ دیگری، باید مداوا شود.

بیشتر بخوانید »

147 – شناخت خداوند فقط با شناخت حجت خدا (قسمت دهم)

ظلم جهانی147

احمد الحسن: او موسى (ع) است؛ پیامبری معصوم که هفتاد مرد از بهترین بنی‌اسرائیل را برمی‌گزیند؛ اما همگی کافر شدند و از موسی (ع) و فرمان خداوند سبحان‌و‌متعال سرپیچی کردند. حال اگر پیامبری معصوم ـ‌یعنی موسی‌ـ هفتاد مرد را برای مأموریتی الهی برمی‌گزیند، در حالی که حتی یک نفر هم از بین آنان از این مأموریت سربلند بیرون نمی‌آید، پس وضعیت عموم مردم در انتخاب حاکم و فرمانروا چگونه خواهد بود؟! چه بسا آنان بدترین خلق خدا را برگزینند در حالی که خود نمی‌دانند.

بیشتر بخوانید »

148 – سلسله پاسخ‌هایی به بدعت ۱۰۱ یوحنای دمشقی (قسمت دوازدهم)

بدعت 101 یوحنا 148

در انجیل می‌خوانیم: (… هر مملکتی که بر خلاف خود منقسم شود، تباه گردد و خانه‌ای که بر خانه منقسم شود، منهدم گردد. * پس شیطان نیز اگر به ضد خود منقسم شود، سلطنت او چگونه پایدار بماند…). [۹] سید احمد الحسن می‌گوید: «آیا لازم نیست مسیحیان این سخن را ملاک قرار دهند و مطالب قرآن را مقایسه کنند تا دانسته شود که قرآن از سوی خداست؟ آیا این همان مقایسۀ عیسی (ع) نیست؟ پس چرا از آن روی‌گردان هستند؟ جز آنکه به قسمتی از کتاب، ایمان داشته باشند و به قسمتی دیگر کفر ‌ورزند؟» [۱۰]

بیشتر بخوانید »

144 – مهدیین دوازده‌گانه از اولاد امام مهدی (ع)، در نگاه علما و محققان مهدویت

مهدیین-دوازده-گانه، ق1

کلام شریف مرتضی واضح است. او نیز به‌طور قطع و یقین اعتقاد ندارد که امامت با وفات امام مهدی (ع) پایان می‌یابد؛ بلکه جایز می‌داند ائمه‌ای بعد از امام دوازدهم باشند که از حجت‌های الهی باشند.

بیشتر بخوانید »

144 – مروری بر نوشته‌های مخالفان؛ قسمت هشتم

استدلال از لحاظ مبادی عقلی دو نوع است: نوع اول، استدلالی است که همۀ مبادی آن عقلی است. چنين استدلالی، استدلال عقلی محض است و به مؤدای آن مستقلات عقلی می‌گويند. نوع دوم، استدلالی است که يکي از مقدمات آن، عقلی است و ديگری نقلی. اين نوع استدلال، استدلال عقلی غيرمحض است و به مؤدای آن غيرمستقلات عقلی می‌گويند.

بیشتر بخوانید »