بایگانی/آرشیو برچسب ها : ناظم عقیلی

اگر به‌فرمودهٔ قرآن هدف از بعثت پیامبر غلبه و پیروزی اسلام بر سایر ادیان بوده، چرا این هدف هیچ‌گاه محقق نشد؟! پاسخ از دکتر شیخ ناظم عقیلی اللهم صلی علی محمد و آل محمد، الأئمة و المهدیین و سلّم تسلیماً کثیراً خداوند سبحان در قرآن کریم دربارهٔ محمد (ص) می‌فرماید: (هم اوست که ارسال کرد …

پاسخی به یک نوشته در نقد کتاب «چهل حدیث دربارۀ مهدی و مهدیین» نوشتۀ ناظم العُقیلی به قلم: محمد شاکری در این سلسله‌مقالات سعی می‌شود بر نوشته‌های مخالفان دعوت یمانی مروری شود و قلم و نوشته‌های آن‌ها بررسی و عیار آن‌ها سنجیده شود. یکی از کتب یا بهتر است گفته شود یکی از نوشته‌های …

بحثی کوتاه و مهم در رابطه با ابن‌عُقدة ابوالعباس احمد بن‌ محمد بن ‌سعید هَمْدانی، مشهور به اِبْن‌عُقْده (249-332ق)، از محدثان کوفه و پیرو مذهب جارودیه (از شاخه‌های فرقۀ زیدیه) است. ابن‌عقده از کسانی به شمار می‌رود که بیشترین کتاب‌ها را در زمینۀ رجال نگاشته است؛ شیخ طوسی در مقدمۀ کتاب رجال به‌ …

همیشه ما را به مهربانی با یتیمان و نیازمندان و مساکین سفارش می‌کرد و اینکه به میزانِ توانمان به آن‌ها کمک کنیم، و با وجود تنگدستی و نیاز مالی شَدید، می‌بینیم کفالت برخی از یتیمان نیازمند را برعهده گرفته و متکفل شده تا مبلغ معینی را به‌صورت ماهانه از طریق برخی انصار به آنان برسانَد و به‌‌رغمِ اینکه این یتیمان از مؤمنین به او هم نبودند، یعنی از انصارش نبودند، اما او با صرف‌نظر از این مطلب، مسئلۀ یتیم و بیوه را دردی می‌دانست که صرف‌نظر از هرچیزِ دیگری، باید مداوا شود.

همیشه مردم را با ترازوی راه و روش و اوامر و نواهی و اخلاقِ محمد و آل‌محمد می‌سنجد؛ پس ثقلین دو کفۀ ترازوست و هرگز ثقل سومی وجود ندارد. او را این‌گونه می‌بینی که همواره همۀ بدعت‌ها و انحرافات و مخالفت‌ها با ثقلین را رد می‌کند؛ همان ثقلینی که رسول خدا به تمسک به آن دو وصیت نمود و فرمود فقط آن دو راه نجات هستند و لا غیر؛ پس به‌جز «آیه و روایت» نزد او چیزی نمی‌بینی، و غیرِ این دو از نگاه او باطل است، مگر آنکه موافق این دو یا برگرفته از آن‌ها باشد. به‌شدت این را رد می‌کند که تشریع دین الهی تابع عقل‌های ناقص و نظرات و هوای نفس باشد؛

و به یاد می‌آورم که بارها به‌صورت ناگهانی [و بدون هماهنگی قبلی] در می‌زدم و ایشان در را برای من باز می‌کرد در حالی که چشمانش غرق در اشک بود؛ با آنکه اشک‌هایش را پاک کرده بود، باز هم مشخص بود و [این مسئله] بر بیننده پنهان نبود. ایشان همیشه نسبت به مداومت بر نمازهای نافلۀ روزانه و نماز شب و برخی از دعاهای مهم مثل دعای «ابوحمزۀ ثمالی» و دعای «جوشن کبیر» و دعای «جوشن صغیر» و دعای «ذخیره» و دیگر دعاها و ذکرها و زیارت‌نامه‌ها، به انصار سفارش می‌فرمود؛

غیور و چون پدر است. اگر ببیند یا بشنود که بر آبرو و حرمت افراد تجاوز می‌شود قیامتش برپا می‌شود. به احدی اجازه نمی‌دهد که به آبروی مردم دست‌درازی کند امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا فرمود ابراهیم غیرتمند بود و من از او غیرتی‌تر هستم و خداوند بینی کسی را که نسبت به مؤمنین و مسلمانان غیرت ندارد قطع کند.» [1]