بایگانی/آرشیو برچسب ها : یوحنای دمشقی

سلسله‌مقالات پاسخ به بدعت شماره ۱۰۱ یوحنای دمشقی قسمت بیست و چهارم عالم آخرت، عالم مادی نیست تا اینکه آمیزش جنسی و نوشیدن و خوردن مادی در آن با مفهومی که در این زندگی جسمانی متوجه می‌شویم وجود داشته باشد ‌• مقدمه اگر خدا بخواهد در این قسمت نیز گوشه‌ای دیگر از سفاهت …

سلسله‌مقالات پاسخ به بدعت شمارۀ ۱۰۱ یوحنای دمشقی قسمت بیست و دوم نزد ما یک زن چنان جایگاهی دارد که افلاک از برایِ او خلق شده‌ است! • پیشگفتار دمشقی در ادامۀ کلماتش می‌گوید: «در همان کتاب، او احکامی از این قبیل می‌دهد که: ‘کار کن [بر] زمینی که خدا به تو داده و زیبایش …

سلسله‌مقالات پاسخ به بدعت شمارۀ ۱۰۱ یوحنای دمشقی قسمت بیستم • وقتی خودش نام‌های کتب موجود در کتاب مقدس را ذکر می‌کرد، چرا به‌جای اینکه به اولین کتاب عهد قدیم گفت «پیدایش»، آن را مثلاً «یک» ننامید؟! • موضوع واضح این است که خدا مشکلی با اینکه یک مرد می‌تواند چند همسر داشته باشد، ندارد. …

تعداد بسیار زیادی از مسلمان‌ها دربارۀ قضیۀ صلیب به خطا رفتند. • صلیبی که آن را ارج می‌نهیم، یادآور فدا شدن سیزدهمین وصی رسول خدا (ص) به‌جای عیسی (ع) است. • در ادیان پیشین، ذکر سنگ در تورات و انجیل نیز آمده است به قلم: متیاس یوحنای دمشقی در ادامۀ سخنان خود می‌گوید: «آن‌ها همچنین …

سلسله‌مقالات پاسخ به بدعت شمارۀ ۱۰۱ یوحنای دمشقی| قسمت پانزدهم خدای سبحان‌ومتعال در برخی از صفات با پدر بودن با در نظر گرفتن غنا و بی‌نیازی باری‌تعالی، مشترک است بعضی‌ از آن متن‌ها، گروهی را پسران خدا می‌نامند؛ پس آیا آن‌ها پسران حقیقی خدا و خدایان هستند؟ انسان باید این واقعیت را بداند که …

پاسخ به دمشقی دربارۀ پسر خدا بودن عیسی(ع)، بخش اول در قسمت قبل دلایل بطلان عقیدۀ خدا بودنِ عیسی (ع) تقدیم شد؛ تا به‌طور کلی مشخص شود تلاش دمشقی و هم‌کیشان او در تفسیر آیات متشابه برای اثبات الوهیت مطلق داشتن عیسی (ع) یک سعی بیهوده و بی‌ارزش است؛ اما همان‌طور که در قسمت پیشین …

﴿بگو من بدعـــتـــــی از فرستادگانْ نيـــستـــــم﴾ قسمت سیزدهم | نقد عقیدۀ خدا بودن عیسی (ع) به قسمت سیزدهم رسیدیم؛ قسمتی که در آن با یکی دیگر از ادعاهای یوحنای دمشقی و نقد آن روبه‌رو می‌شوید. پس بدون درنگ به سراغ ادامۀ کلمات دمشقی می‌رویم. دمشقی می‌گوید: «علاوه بر این، آن‌ها ما را مشرک …

در انجیل می‌خوانیم: (… هر مملکتی که بر خلاف خود منقسم شود، تباه گردد و خانه‌ای که بر خانه منقسم شود، منهدم گردد. * پس شیطان نیز اگر به ضد خود منقسم شود، سلطنت او چگونه پایدار بماند…). [۹] سید احمد الحسن می‌گوید: «آیا لازم نیست مسیحیان این سخن را ملاک قرار دهند و مطالب قرآن را مقایسه کنند تا دانسته شود که قرآن از سوی خداست؟ آیا این همان مقایسۀ عیسی (ع) نیست؟ پس چرا از آن روی‌گردان هستند؟ جز آنکه به قسمتی از کتاب، ایمان داشته باشند و به قسمتی دیگر کفر ‌ورزند؟» [۱۰]

او از بشارت موسی(ع) سخن گفت! اما در هیچ‌یک از کلام‌های منتسب به موسی(ع) در تورات، بشارت صریحی دربارۀ عیسی(ع) یافت نمی‌شود! نه‌تنها این موضوع که اسم مسیحْ ـ‌یشوعا‌ـ گفته نشده، بلکه مکان تولد مسیح نیز گفته نشده است و حتی گفته نشده مسیح قرار است مصلوب شود! اینجا هر انسان عاقلی حق دارد بپرسد چرا دمشقی تصمیم می‌گیرد متونی از سخنان موسی و سایر انبیا (ع) را که دربارۀ مسیح تفسیر می‌کند ارائه نکند؟! آیا نقل یکی از آن متون وقت زیادی از او می‌گرفت؟! پاسخ واضح است: خیر!

احتمالاً آتاناسیوس از برپاشدن ریشۀ یسّیٰ، مصلوب‌شدن را تفسیر می‌کند؛ باید این نکته را دانست که عبارت عبری עמד بارها در قسمت‌های دیگر کتاب مقدس نیز آمده است و معنای مصلوب‌شدن ندارد. [18] در کل این متن هیچ تأکید صریحی به مصلوب‌شدن مسیح نمی‌کند! همچنین بهتر است بدانیم نجات‌دهنده‌ای که در این فصل ذکرش آمده است، عیسی(ع) نیست