سایت رسمی موسسه وارثین ملکوت موسسه وارثین ملکوت؛ موسسه رسمی دعوت سید احمد الحسن یمانی معاندین می‌گویند اسم ایشان احمد اسماعیل گاطع الگویطع الصیامری السویلمی الهمبوشی است و به اختصار او را احمد اسماعیل بصری می‌خوانند، چرا شما او را «احمد الحسن یمانی» می‌نامید؟
مخالفین و دشمنان دعوت یمانی می‌گویند اسم ایشان احمد اسماعیل گاطع الگویطع الصیامری السویلمی الهمبوشی است و همۀ این الفاظ در کتب مخالفین و در سایت‌ها ذکر شده است و طبیعتاً اسم ایشان احمد اسماعیل بصری است. چطور می‌گویید اسم ایشان «احمد الحسن» یا «احمد الحسن یمانی» است؟ اصلاً این «الحسن» از کجا آمده است؟
قسمت اول سخن فوق دروغ است و نیاز به پاسخ ندارد و این دروغ را شخصی به نام علی کورانی که مدعی تخصص در مهدویت است مطرح کرده است و بعد هم خودش متوجه شد که دروغ است و شهادت ایشان نیز موجود است.
آقای کورانی می‌نویسد که: «من اطلاع نداشتم، خیال کردم اینها در جدشان شخصی به نام گاطع بوده است و این خبر را آقای مقتدی صدر به من داده که شخص مورد اعتماد من بود». بالأخره وقتی دو کذّاب باهم جمع شوند، این‌چنین سخنی هم پیش خواهد آمد.
این فامیل‌ها و نسبت‌ها را اضافه کردند که دشمنی با آل محمد را نشان دهند. حال آن دروغ‌گو که این دروغ را گفته است خودش از یک کذّاب دیگر شنیده است. حال آن کذّاب می‌گوید: من اشتباه کردم! بنابراین درست نیست سخن دروغی را که خود آن شخص کذّاب اصلاح کرده، مجددا تکرار کنیم.
چرا اسم ایشان را احمد الحسن و یمانی می‌گویند؟
می‌گویند یمانی چون یمانی آل محمد (ع) است. سید احمد الحسن در کتاب متشابهات، پرسش 144 پاسخ می‌دهد که محمد و آل محمد (ع) همه یمانی هستند.
- عن رسول‌الله: خير الرجال أهل اليمن، والايمان يمان و أنا يماني.
رسول‌الله (ص) فرمود: «بهترین مردان از یمن هستند و ایمان، یمانی است و من یمانی هستم».(بحار الأنوار: ج 57 ص 232. الأصول الستة عشر: ص 81) - قال رسول‌الله (ص): الايمان يماني و الحكمة يمانية.
رسول‌الله (ص) فرمودند: «ایمان یمانی و حکمت یمانی است». (الكافي، ج 8 ص 70)
سید احمد الحسن (ع) با احتجاج به وصیت شب وفات رسول‌الله (ص) اثبات کرده‌اند که مهدی اول از اوصیای رسول‌الله (ص) هستند؛ بنابراین ایشان از آل محمد علیهم‌السلام می‌باشند. آل محمد همه اصحاب یمین هستند. پس احمد الحسن یمانی، یمانی لقب اوست. چرا می‌گویند: الحسن؟ در عرب مرسوم است. اولاً بعضی‌ها را با لقب صدا می‌کنند و یک امر معروفی است، اگر کتاب‌های ادبیات عرب را هم مطالعه کنید مثل سیوطی می‌گویند سه اسم داریم: اسم علم، کنیه، لقب؛ و به هر سه، اسم می‌گویند. اسم ایشان احمد است. در بصره به‌خاطر خلق‌وخو و اخلاق ایشان قبل از این دعوت، بعضی‌ها این لقب را برای ایشان به کار می‌بردند؛ یعنی: احمدِ نیکوکار. احمدِ خوش‌رفتار.
دوماً وقتی‌که ایشان دعوتش را اظهار کرد و فرمود من وصی و فرستادۀ امام مهدی (ع) هستم، این احمد الحسن بر سر زبان‌ها افتاد و انصار این‌گونه از ایشان یاد می‌کنند. همان‌طور که دشمنان ایشان به نام‌هایی که به آن اشاره شده ایشان را صدا می‌زنند.
در عرب مرسوم است گاهی اسم شخص و جدش در کنار هم استفاده می‌شوند. مثل عباس فرزند محمدرضا فرزند عباسعلی فرزند جعفر… فرزند محمد، اگر آن جد پنجم یا ششم آدم معروفی باشد می‌گویند عباس محمد. در عرب احمد الحسن، الحسن یا لقب و یا اسم جد است. از آنجا که مهدی اول از فرزندان امام حسن عسکری است. در روایت هم آمده مانند حدیث خضر که در کتاب غیبت طوسی است. خضر نبی خدمت آقا امیرالمؤمنین (ع) آمد و دین و ایمانش را بر وجود ایشان و امام حسن مجتبی عرضه کرد و اسم تک‌تک ائمه را برد و گفت که من به اینها اعتقاد دارم تا اینکه رسید به اسم امام محمد بن الحسن عسکری بعد گفت: اشهد علی رجل من ولد حسن… شهادت می‌دهم بر مردی از اولاد امام الحسن عسکری که اسم و کنیه‌اش برده نمی‌شود تا زمانی که امرش اظهار شود.
- فقال الرجل: أشهد أن لا إله إلا الله، ولم أزل أشهد بها، وأشهد أن محمدا رسول‌الله، …، وأشهد علي الحسن بن علي أنه القائم بأمر علي بن محمد، وأشهد علي رجل من ولد الحسن بن علي لا يکني ولا يسمي حتي يظهر أمره فيملأ الارض عدلا کما ملئت جورا، والسلام عليک يا أمير المؤمنين ورحمة الله وبرکاته، ثم قام فمضي.
«… پس آن مرد گفت: شهادت می‌دهم که خدایی جز الله (خدای یکتا) نیست و همیشه بر این شهادت استوار هستم و شهادت می‌دهم و بر این شهادت استوارم که محمد (ص) فرستاده خداست … و شهادت می‌دهم که علی بن محمد جانشین محمد بن علی است و شهادت می‌دهم که “مردی از فرزندان حسن” وجود دارد که کنیه و نام او برده نمی‌شود تا آنگاه که کارش آشکار گردد و زمین را از عدل و داد پر کند؛ همچنان که از ظلم و ستم پر شده باشد، و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد یا امیرالمؤمنین».
ما می‌دانیم که وجود امام محمد بن الحسن عسکری ارواحنا فداه اسم و کنیه ایشان در طول غیبت برده شده است. علما نیز در کتاب‌های خود این را نوشتند. مثلاً کتاب کمال‌الدین شیخ صدوق. امام مهدی (ع) را از اولاد امام حسن عسکری نمی‌گویند بلکه می‌گویند فرزند امام حسن، پس این شخصی که خضر به او شهادت می‌دهد از اولاد امام حسن عسکری است و اسم و کنیه‌اش برده نمی‌شود تا زمانی که امرش ظاهر گردد، همان مهدی اول است. روایت زیر این موضوع را واضح‌تر می‌کند:
- عن جعفر الصادق (ع) قال: (…فَإِذَا طَلَعَتْ وَ ابْيَضَّتْ صَاحَ صَائِحٌ بِالْخَلَائِقِ مِنْ عَيْنِ الشَّمْسِ بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ يَسْمَعُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَا مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ يسَمِّيهِ بِاسْمِ جَدِّهِ رسول‌الله (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ يُكَنِّيهِ بِكُنْيَتِهِ وَ يَنْسُبُهُ إِلَى أَبِيهِ الْحَسَنِ الْحَادِي َعَشَرَ فاتَّبِعُوهُ تَهْتَدُوا وَ لَا تُخَالِفُوهُ فَتَضِلُّوا فَأَوَّلُ مَنْ يُلَبِّي نِدَاءهُ الْمَلَائِكَةُ ثُمَّ الْجِنُّ ثُمَّ النُّقَبَاءُ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا* وَ لَمْ يَبْقَ ذُو أُذُنٍ إِلَّا سَمِعَ ذَلِكَ النِّدَاءَ وَ تُقْبِلُ الْخَلْقُ مِنَ الْبَدْوِ وَ الْحَضَرِ وَ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ يُحَدِّثُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ يُفْهِمُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً مَا سَمِعُوهُ فِي نَهَارِهِمْ بِذَلِكَ الْيَوْمِ فَإِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ صَرَخَ صَارِخٌ مِنْ مَغَارِبِهَا يَا مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ لَقَدْ ظَهَرَ رَبُّكُمْ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ مِنْ أَرْضِ فِلَسْطِينَ وَ هُوَ عُثْمَانُ بْنُ عَنْبَسَةَ الْأُمَوِيُّ مِنْ وُلْدِ يَزِيدَ بْنِ مُعَاوِيَةَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَاتَّبِعُوهُ تَهْتَدُوا وَ لَا تُخَالِفُوهُ فَتَضِلُّوا فَتَرُدُّ عَلَيْهِ الْجِنُّ وَ النُّقَبَاءُ قَوْلَهُ وَ يُكَذِّبُونَهُ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا* وَ لَا يَبْقَى ذُو شَكٍّ وَ لَا مُرْتَابٌ وَ لَا مُنَافِقٌ وَ لَا كَافِرُ الْأَصْلِ فِي النِّدَاءِ الثَّانِي وَ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ إِلَى الْكَعْبَةِ وَ يَقُولُ مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ أَلَا مَنْ أَرَادَ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ فَهَا أَنَا إِبْرَاهِيمُ وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى مُوسَى…)
- از امام صادق (ع) در پاسخ‌هايش به مفضل بن عمر آمده است که گفت از آقایم امام صادق (ع) پرسيدم: پس کلامی طولانی را ذکر می‌کند تا اين‌که گفت: «… پس اگر خورشيد طلوع کرده و نورش فراگير شد، ندادهنده‌ای از چشم خورشيد با زبان عربی مبين که هر آن‌که در آسمان‌ها و زمين می‌شنوند که ندا دهد که: ای معشر خلايق اين مهدی آل محمد است و او را با اسم جدش (ص) می‌خواند و کنيه‌اش را می‌خواند و “او را به پدرش حسن، يازدهمی که از فرزندان حسين بن علی علیهم‌السلام است نسبت می‌دهد.” با او بيعت کنيد تا هدايت شويد و با امرش مخالفت نکنيد؛ چون‌که گمراه می‌شويد، (پس کلامی طولانی را ياد می‌کند و می‌گويد) و «سيد ما» قائم پشت خود را بر مسند کعبه نهاده و می‌فرمايند: ای معشر خلايق که هر کس که بخواهد به آدم و شيث نگاه کند، من همان آدم و شيث هستم و هر کس که بخواهد به نوح و فرزندش سام نگاه کند، من همان نوح و سام هستم و هر کس که بخواهد به …». (الهداية الكبرى ج 1 ص 397)
چرا نام مهدی اول؟
به این دلیل که بعد از امام حسن عسکری (ع) کسی که به امر خدا قیام می‌کند و متولی امر حکومت و حاکمیت می‌شود، مهدی اول است. مهدی اول زمینۀ حکومت و انقلاب امام عصر (ع) را فراهم می‌کند و بعد از امام عصر (ع) تشریف می‌آورند. لذا در بعضی مواقع گفته‌اند: الحجة، الحجة ابن الحسن، گاهی اسم صریح آورده‌اند؛ محمد بن الحسن، گاهی می‌گویند فردی از اولاد حسن.
بنابراین احمد الحسن نام مقدس یمانی و قائم آل محمد است. «احمد» نام خودش، «الحسن» نام جدش که در آغاز به‌عنوان ستایش اخلاق نیکوی ایشان و حُسن خُلقشان به ایشان نسبت داده شده بود. (همان‌طور که به امام حسن مجتبی و امام حسین (ع) می‌گفتند) است.
