سایت رسمی موسسه وارثین ملکوت موسسه وارثین ملکوت؛ موسسه رسمی دعوت سید احمد الحسن یمانی بسم الله الرحمن الرحيم
السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
نیمه ماه جمادی الاول مصادف با سالگرد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) است؛ که متأثر از جراحاتی است که بر اثر تعرض به منزل رسول خدا (ص) توسط عمر و همراهان وی انجام گرفت.
از خداوند می‌خواهم که به مؤمنان توفیق دهد که مجالس عزا را در سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم این ماه برگزار کرده و بیان کنند که حادثه چگونه رخ داد و چگونه عمر به خانه رسول خدا (ص) هجوم برد و همه کسانی که در خانه بودند را تهدید به آتش زدن کرد، که به‌جز امام علی و فاطمه و فرزندان ایشان کسی درون خانه نبود.
از بزرگان و شیوخ طلبه حوزه مهدوی که خداوند حافظشان باشد و از دیگر مؤمنان که خداوند حفظشان کند می‌خواهم که حقیقت واقعه هجوم به منزل حضرت فاطمه (س) را همان‌گونه که رخ داد و همان‌گونه که بود، با ادله و اثبات تاریخی از طریق کتب مخالفین آن‌هم بدون سب و شتم مهاجمین، بیان کنند و بگذاریم که مسلمین شریف، با انصاف میان حضرت فاطمه دختر حضرت محمد (ص)، سرور بانوان جهان و کسانی که به منزل وی هجوم بردند و سبب اذیت و آزار و در نهایت شهادت ایشان شدند، قضاوت کنند و عللی که منجر به هجوم شد را جستجو کنند، چون محور آن‌ها وصیت رسول خدا (ص) است که از آن به بازدارنده از گمراهی یاد می‌کرد. هنگامی‌که خواستند (پیامبر) آن را روز پنجشنبه (هنگام مریضی) نوشته‌ای بنویسد و عمر و جماعتی اعتراض کردند و عمر، پیامبر (ص) را به هذیان گفتن متهم کرد که همان مصیبت پنجشنبه است.
و پیامبر (ص) هنگامی‌که اعتراض آن‌ها را دید از نوشتن آن کتاب بازدارنده از گمراهی امتناع ورزید؛ و آن را در شب وفاتش برای کسانی که پذیرفته بودند نوشت. سپاس خدای را که حضرت امام علی (ع)، نویسنده وصیت و ائمه (علیهم السلام) آن را حفظ کرده و برای امت استخراج کردند تا به شیخ طوسی رسید و آن را در کتاب غیبت نقل کردند.
و راویان وصیت را از خواص شیعیان مؤمن وصف می‌کند و بدین‌وسیله صدق آن‌ها را ثابت می‌نماید و هیچ شک و شبهه‌ای در مورد آن‌ها وجود ندارد. بدین شکل وصیت، برای کسانی که خواهان سند آن هستند، همان‌گونه که قرائن زیادی دارد و ضمناً متواتر است، صحیح السند نیز می‌باشد.
و بدین شکل صحت صدور آن هم ثابت می‌شود و از آنجایی که وصیت کافی است تا امت را از گمراهی باز دارد، غیر از صاحبش کسی آن را ادعا نمی‌کند؛ مگر کسانی که در آن اسامی آنان ذکر شده باشد. چون اگر غیر از آن‌ها امکان ادعای آن برای کسی باشد، در این صورت خداوند که آن را برای باز نگه‌داشتن از گمراهی کافی می‌داند، متهم به دروغ می‌شود؛ چون فرموده است که بازدارنده از انحراف است و وصیت این‌گونه نیست.
یا متهم به ندانستن غیب می‌کنیم یا ناتوانی از حفظ آن از مدعیان دروغین تا اینکه صاحبش آن را ادعا کند؛ و خداوند از آنچه اصحاب باطل می‌گویند منزه است.
خوشا به حال کسانی که به وصیت رسول خدا (ص) تمسک جستند و وای به حال کسانی که به جنگ با وصیت رسول خدا (ص) در اول الزمان برخاستند و تلاش کردند که مانع آن شوند که پیامبر آن را بنویسد و گفتند که وی هذیان می‌گوید چون در آن اسم علی، اول اوصیاء نوشته شده است و وای به حال کسانی که امروز دنباله‌روی آنان در جنگ با وصیت هستند و دست به هر اقدام مذبوحانه که ضمیر ناپاکشان به ارمغان می‌آورد، می‌زنند تا به وصیت رسول خدا (ص) ضربه بزنند، چون اسم احمد، اولین مهدیین در آن ذکر شده است.
(صفحه فیسبوک احمدالحسن(ع) – ۱۸ مارس ۲۰۱۳)
